Η απόδραση του Μιχάλη Μπεζεντάκου!

Η απόδραση του Μπεζεντάκου ή ένα περιπετειώδες μυθιστόρημα

Ακριβώς όπως στο περίφημο αστυνομικό μυθιστόρημα της «Κίτρινης Αράχνης». Ένας μικρός λοστός κάτω από τον επενδυτή του αρχισυμμορίτου, μια νύχτα θυελλώδης, μια τρύπα στον τοίχο της φυλακής και… δώθε παν οι άλλοι.

Με αυτό το μυθιστορηματικό πλαίσιο κινήσεως εργάστηκε τη νύχτα ο διαβόητος Μπεζεντάκος, όχι βέβαια αρχισυμμορίτης, αλλ’ αρχηγός της ενέδρας που δολοφόνησε τον ατυχή αστυφύλακα Γυφτοδημόπουλο, μια νύχτα του περασμένου Αυγούστου στην Δραπετσώνα.

Από τα στοιχεία μάλιστα, τα οποία απέδωσαν οι διεξαγόμενες πυρετώδης ανακρίσεις της δικαστικής, της στρατιωτικής και της αστυνομικής αρχής, πρέπει να συμπεράνουμε ότι ο Μπεζεντάκος και όσοι τον συνέδραμαν στο τολμηρό πραξικόπημα της δραπετεύσεως του από τις φυλακές Συγγρού, ξεπέρασαν στην εκτέλεση και την φαντασία του Γκαστόν Λερού. Έγιναν αυτοί ήρωες του τολμηρότερου από την πραγματικότητα περιπετειώδους μυθιστορήματος.

Στις παραμονές της δίκης     

Την προσεχή Δευτέρα 7 Μαρτίου 1932 θα άρχιζε στο Κακουργιοδικείο Πειραιώς η δίκη μελών της ενέδρας που δολοφόνησαν τον αστυφύλακα Γυφτοδημόπουλο.

Κατηγορούμενοι για την δολοφονία είναι ο Μπεζεντάκος, Βοσινάκης, Τζίτζηρας, Κουνιγάλης, Δερβισόγλου, Δουλγέρης, Αβραμίδης και Σαρίκας. Εκείνων όμως των οποίων η θέση ήταν περισσότερο δυσμενής, κατά το κατηγορητήριο είναι οι Μπεζεντάκος και Βοσινάκης.

Ο Μπεζεντάκος κατά τις εξονυχιστικές ανακρίσεις που έγιναν τότε, ήταν ο αρχηγός του κόκκινου εκτελεστικού αποσπάσματος, αυτός που επιτέθηκε πρώτος κατά του τραγικού Γυφτοδημόπουλου φωνάζοντας:

«Να τι αξίζετε».

Ο Βοσινάκης κατηγορείται ότι ενώ οι άλλοι πρότειναν περίστροφα κατά του αστυφύλακα εξαπέστειλε την δεύτερη θανάσιμη βολή, ποδοπατώντας το άτυχο θύμα ενώ τούτο σφάδαζε κατά γης.

Στην Κόκκινη Φωλιά

Η αρχή και το τέλος της εφαρμογής του σχεδίου δεν απαίτησε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 48 ωρών.

Στην αριστερά πλευρά του ιδρύματος είναι η «Κόκκινη Φωλιά», από όπου έγινε και η απόδραση των έξι κομουνιστών υπό την επίβλεψη του κόκκινου δεκανέα. Εκεί βρίσκεται το κελί του Μπεζεντάκου. Μαζί στο ίδιο κελί έμεναν ο καταδικασμένος σε τετραετή φυλάκιση για την δυσφημιστική δημοσίευση του στον Ριζοσπάστη εναντίον του τέως υπουργού κυρίου Αβραάμ, ο αρχειομαρξιστής Χριστοφυλάκης, δράστης των δυναμιτιστικών αποπειρών κατά την τελευταία απεργία τσαγκάρηδων και ο γενικός γραμματέας της λεγόμενης ομοσπονδίας ηλεκτρισμού.

Ο Μπεζεντάκος, την ώρα που ανοίγονταν τα κελιά και τους επιτρέπεται να κατέρχονται στο προαύλιο δεν σηκώνονταν από το κρεβάτι. Έλεγε ότι είναι άρρωστος και όταν οι φύλακες έμπαιναν στο κελί του βογκούσε. Ζητούσε συνεχώς κουφέτα κινίνης με τον ισχυρισμό ότι είχε πυρετό. Έτσι πέτυχε να πιστέψει η υπηρεσία της φυλακής ότι είναι πραγματικά ασθενής.

«Παρόν»

Λίγο μετά την διανομή του συσσιτίου, το σύνηθες προσκλητήριο των κρατουμένων της «Κόκκινης Φωλιάς» και λίγο πριν τον εγκλεισμό στα ιδιαίτερα καθ’ ομίλους κελιά, ξεκίνησε η αρίθμηση τους στους διαδρόμους, αρκετά στενούς και λίγο φωτισμένους, στο χειμερινό απόγευμα βροχερής ημέρας όπως η προχθεσινή. Όταν έφτασε η σειρά του ονόματος του Μπεζεντάκου και αυτό εκφωνήθηκε από τον αρμόδιο φύλακα κάποιος εκ των κρατούμενων κομμουνιστών φώναξε: «Παρόν».

Ο δυστυχής φύλακας υπέθεσε ότι ο δραπέτης της νύχτας βρίσκονταν, επειδή ήταν ασθενής, ακουμπισμένος στον τοίχο όπισθεν και άλλων ομοϊδεατών του. Έτσι την έπαθε.

Αφού έγινε το προσκλητήριο και οι κρατούμενοι διατάχθηκαν να εισέλθουν στα κελιά τους, οι δεσμοφύλακες δεν αντιλήφτηκαν ότι στο κελί του Μπεζεντάκου δεν εισήλθαν τέσσερις όπως έπρεπε αλλά μόνο τρεις. Μετ’ ολίγον τα κελιά κλείδωσαν όπισθεν των εισελθόντων σε αυτά.

Έπειτα οι δεσμοφύλακες κοίταξαν από τα μικρά παράθυρα των κελιών και διαπίστωσαν ότι όλοι ήταν εντός αυτών. Συγκεκριμένα στο κελί του Μπεζεντάκου είδαν ότι ο Μαρμαρέλης, Χρηστοφιλάκης και Νεφελούδης κάθονταν στα κρεβάτια τους και συνομιλούσαν. Ο δε Μπεζεντάκος ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του με σκεπασμένο το πρόσωπο του κατά το πλείστον. Άρρωστος καθώς ήταν, είχε πέσει αμέσως στο κρεβάτι και κοιμόταν. Τις ίδιες διαπιστώσεις έκαναν κατά τις νυχτερινές τους διαδρομές, όπου κατά τους κανονισμούς των φυλακών, οι δεσμοφύλακες είναι υποχρεωμένοι να κοιτάζουν από τα μικρά παράθυρα των κελιών αν οι κρατούμενοι βρίσκονται εντός αυτών.

Στο πλυντήριο

Ο Μπεζεντάκος όμως βρίσκονταν στο πλυντήριο. Για να μην γίνει αντιληπτός εκ της τυχών εισόδου κάποιου δεσμοφύλακα (το πλυντήριο μένει με την πόρτα ανοιχτή προς τον εξωτερικό διάδρομο) είχε κρυφτεί πίσω από ένα ντεπόζιτο μεταξύ του οποίου και του δεξιού τοίχου μεσολαβεί ένα κενό. Εκεί παρέμεινε ως ότου νύχτωσε καλά και σταμάτησε κάθε κίνηση στο κτίριο των φυλακών.

Καθ’ όλη την νύχτα έβρεχε ραγδαίως και καθώς η περιοχή των φυλακών Συγγρού είναι γύρω δενδροφυτεμένη εμαίνετο ένας άγριος αέρας. Έτσι οι κρότοι της εκχωματώσεως που έκανε ο Μπεζεντάκος δεν ακούγονταν. Το πλυντήριο εξάλλου κατά έναν τρόπο είναι απομονωμένο από τα κελία ώστε οι άλλοι κρατούμενοι δεν ακούν. Ένας άλλος συντελεστής  είναι και ότι τα τρία ντεπόζιτα του πλυντηρίου στάζουν διαρκώς και ο προκαλούμενος θόρυβος συγχέεται με εκείνους που προκαλούσε ο Μπεζεντάκος εργαζόμενος. Ο Μπεζεντάκος είχε πολύ νερό δίπλα του και πότιζε τον τοίχο ώστε να είναι ευκολότερο το βγάλσιμο των λίθων. Στο άφθονο νερό κυρίως οφείλεται και η επιτυχία να διατρήσει τοίχο 35 εκατοστών.

Η αυτοψία

Κατά την γενόμενη αυτοψία φαίνεται να ενέργησε ως εξής: Με ένα τσίγκινο δοχείο το οποίο ανευρέθη και κατασχέθη εκεί, κατέβρεχε τον τοίχο και τον διαπότιζε. Κατόπιν σε κάθε σημείο που διαπότιζε έβγαζε τα αμμοκονιάματα με τους δυο σουγιάδες μέχρι να γίνει η οπή εκ της οποίας έκρινε ότι θα χωρούσε το σώμα του. Έπειτα άρχισε να βγάζει τους λίθους. Για την εξόρυξη αυτών χρησιμοποίησε τον μικρό λοστό. Πόσο διήρκησε η εργασία αυτή δεν είναι βέβαιο αλλά είναι αδύνατον να πέτυχε την διάτρηση του τοίχου σε χρόνο λιγότερο των δύο ωρών.

Κατά την διαπίστωση που έκανε ο επικεφαλής της χθεσινής φρουράς, το κυριότερο εργαλείο του είναι ένα σίδερο μήκους τριών τετάρτων του μέτρου, κάτι μεταξύ λοστού και τόρνου. Με αυτό έγινε η διάτρηση ή μάλλον η εξόρυξη των λίθων του τοίχου. Τούτο είναι το μυστηριώδες δεύτερο σημείο όλης της υπόθεσης.

Ο μικρός τόρνος εκλάπη εκ του διαμερίσματος των τεχνιτών καταδίκων του Συγγρού είτε από τον ίδιο τον Μπεζεντάκο είτε από κάποιον άλλον ο οποίος το τοποθέτησε πίσω από το ντεπόζιτο στο πλυντήριο εκ του οποίου έγινε η απόδραση. Ο δράστης χρησιμοποίησε και δυο αγγλικούς σουγιάδες. Για αυτούς δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία ότι δόθηκαν κατά την ώρα των επισκέψεων. Βρέθηκαν και δυο ηλεκτρικοί φανοί που δόθηκαν με τον ίδιο τρόπο όπως και οι σουγιάδες.

Η πελώρια οπή στον τοίχο των φυλακών

Μέχρι τις 9:00 το πρωί όπου και ανηγγέλθη από κάποιον περιαστικό η πελώρια οπή στον τοίχο των φυλακών δεν γεννήθηκε καμιά υποψία. Οπωσδήποτε κατά τις πρώτες πρωινές ώρες ο Μπεζεντάκος δεν ήταν πλέον κρατούμενος των φυλακών.

Διαβάστε: Τα ρεπορτάζ του Μ. Γοργού στο ηλεκτρονικό περιοδικό του red n’ noir και αγοράστε τις «Ανταποκρίσεις του Μ. Γοργού από την δίκη του εγκλήματος στου Χαροκόπου» από το ηλεκτρονικό μας βιβλιοπωλείο:

Το βιβλιοπωλείο του red n’ noir προτείνει βιβλία: