Η τιμωρία

Πόσο κακομεταχειρίστηκα αυτό το σώμα, το δικό μου σώμα!

Και σαν τιμωρία τελική,

στο πλάι σου κοιμήθηκα νύχτες μετρημένες.

Έχω ραγίσματα.

Έχει ρωγμές το σώμα μου.

Και βγαίνουν από μέσα, οι κραυγές που έπνιγα,

κάθε που έκανες να φύγεις.

Και το σώμα, το δικό μου σώμα, ρημαγμένος τόπος.

Ελπίζει άλλοι άνθρωποι, να μη το περπατήσουν.

Διαβάστε από την Γωγώ Λιανού: