Είμαστε εμείς κι εσείς

Μας έχουν σακατέψει.

Είμαστε ένα μάτσο σακάτηδες.

Με υπερωρίες απλήρωτες, τρύπες που αποκαλούμε «σπίτι».

Στην κούπα ακόμη ο πρωινός καφές, μα είναι 12 το βράδυ.

Στην κούπα ένας καφές, εδώ και μέρες.

Μας έχουν σακατέψει, προσπαθούμε να μείνουμε ζωντανοί.

Προσπαθούμε να πείσουμε ο ένας τον άλλον πως αξίζει.

Προσπαθούμε να πείσουμε ο ένας τον άλλον πως η σφαίρα δε μας διαπερνά.

Προσπαθούμε να πείσουμε ο ένας τον άλλον πως είναι ωραία η ζωή.

Έτσι σακατεμένοι, που ούτε απ’ το μπαλκόνι δε μπορούμε να πηδήξουμε πια.

Που ούτε τα χάπια είναι αρκετά.

Με πονοκεφάλους απ’ το πρωί ως το βράδυ.

Με έρωτες.

Κορίτσια κι αγόρια που αγαπήσαμε και δεν το έμαθαν ποτέ.

Κορίτσια κι αγόρια που μας αγάπησαν και δε μας το είπαν ποτέ.

Ξεχάσαμε να περπατούμε, σερνόμαστε.

Ξύνουμε πάτο μα έχει ακόμη πιο κάτω.

Ψεύτικες καλημέρες.

Διάλογοι.

– Όλα καλά, εσύ;

– Ναι, όλα καλά.

Και στρίβουμε το δρόμο και κλαίμε.

Και τ’ αναφιλητά ακούγονται αλλά δεν έρχεται κανείς.

Άχρηστοι στο δρόμο κυκλοφορούν με ρόπαλα.

Ζητούν ελέγχους, μπαίνουμε κρατητήριο.

Αλλά δεν ξέρουν πως εμείς τη ζήσαμε τη φυλακή μας, και δε μας φοβίζει τίποτα πια.

Ζήσαμε και την κόλαση.

Κόλαση, δεν είναι τα καζάνια κάτω απ’ τη γη, και δαίμονες με ουρές.

Κόλαση είναι η απάθεια που είδα, απέναντι σε παιδιά, γυναίκες κι άντρες.

Κόλαση είναι που χάθηκαν άνθρωποι σ’ εκείνη τη θάλασσα.

Μας σακάτεψαν.

Μα ακόμη έχουμε μέσα μας ψυχή, πιο δυνατή από κάθε ρόπαλο.

Από κάθε δακρυγόνο, από κάθε γελοίο μισθό κι υπερωρία.

Υπάρχει κάτι μέσα μας, ανέγγιχτο.

Ακόμη ζωντανό και άτρωτο.

Σκληρό όσο ένας βράχος.

Και σπάνε τα δόντια τους όσοι τα βάζουν με τον βράχο.

Σακατεμένοι.

Χωρίς χέρια και πόδια, παλεύουμε ακόμη πιο δυνατά από πριν.

Τ’ ακούς ρε;

Δεν πάει πιο κάτω.

Δεν έχουμε φόβο.

Τον εαυτό σας να λυπάστε.

Εμείς ξέρουμε.

Είδαμε και θάνατος τι σημαίνει.

Είδα τη Τζωρτζίνα να παλεύει με την απώλεια, και τα κατάφερε.

Είδα τη Μαίρη να θέλει ν’ αλλάξει ζωή.

Είδα εμένα να μη θέλω πια να πεθάνω.

Είμαστε εμείς κι εσείς.

Μάντεψε ποιος θα νικήσει στο τέλος.

Η Γωγώ Λιανού στο ηλεκτρονικό μας βιβλιοπωλείο: