O Hernandez έκατσε στη βεράντα του καφέ και παρήγγειλε ένα anisette. Τώρα ένιωθε εντάξει. Με το ξημέρωμα είχε πάει να ελέγξει τον γκρεμό όπου είχε πέσει ο Cameron. Ήταν ένας εντελώς κάθετος γκρεμός και η θάλασσα, που αδιάφορη συνέχιζε το αργό της έργο της διάβρωσης των βράχων.
Δεν θα ήταν καλό να πάει να δει τον Chiquito, τουλάχιστον προς το παρόν. Έτσι κι αλλιώς, ακόμα κι αν ο Cameron ήταν νεκρός, κάποιος άλλος μπορεί να είχε πάρει τη θέση του.
Αυτό που τον ενοχλούσε περισσότερο ήταν ότι δεν ήξερε για ποιον δούλευε ο τύπος. Τα πάντα σε αυτή την υπόθεση ήταν ρευστά και μπερδεμένα. Και η προτροπή του Chiquito για προσοχή θα μπορούσε να έχει πλευρές που ο ίδιος δεν αντιλαμβανόταν. Οι αναρχικοί παρακολουθούσαν τους φαλαγγίτες και οι φαλαγγίτες παρακολουθούσαν τους αναρχικούς.
Αν και ήταν ακόμα νωρίς, όλοι τα ψαροκάικα που είχαν βγει για πυροφάνι είχαν επιστρέψει. Φρέσκες σαρδέλες βρίσκονταν σε ψάθινα καλάθια. Με ρομποτικές κινήσεις κάποιες γυναίκες τις τακτοποιούσαν σε ξύλινα κιβώτια. Αύριο το πρωί θα βρίσκονταν στις ψαραγορές του Παρισιού και της Λιλ. Μονάχα που στο λιμάνι υπήρχε μια κενή θέση.
Δυο ισπανοί τελωνειακοί κάθισαν δίπλα του. Αυτάρεσκα τέντωσαν τα πόδια τους στην πρωινή λιακάδα. «Η ίδια ιστορία» γκρίνιαξε ο ένας. «Χώνονται στη δουλειά μας και ύστερα πρέπει εμείς να κάνουμε όλη την αγγαρεία.»
Ο άλλος, λίγος μεγαλύτερος σε ηλικία, ανασήκωσε τους ώμους του. «Τι περίμενες; Τα ίδια συμβαίνουν εδώ και είκοσι χρόνια. Ευτυχώς, δεν θέλω πολύ για τη σύνταξη. Για αυτό το λέω και σε σένα: μην ανακατεύεσαι. Θέλουν οι φαλαγγίτες να κάνουν τη δουλειά των τελωνειακών; Ας την κάνουν. Μια λιγότερη δουλειά για εμάς.»
Ο Hernandez άκουγε με προσοχή, υποκρινόμενος ότι ήταν ρουφηγμένος στην ανάγνωση της εφημερίδας του. Ένας πιτσιρικάς μικροπωλητής ήρθε εκείνη τη στιγμή, κουβαλώντας ένα καλάθι με φιστίκια, μεγαλύτερο και από τον ίδιο. Αυτό έκανε τον Hernandez να χάσει για λίγο τη συζήτηση των ισπανών.
«Όπως και να έχει, το σκάφος μετέφερε όπλα» είπε ο μεγαλύτερος. «Και αυτό αφορά περισσότερο τη Φάλαγγα παρά εμάς.»
«Σε αυτό έχεις δίκιο.»
«Φυσικά και έχω δίκιο. Και να θυμάσαι πως αυτά τα παλικαράκια δεν έχουν καμία διάθεση να κάτσουν να τους πιάσουν, γιατί ξέρουν τι τους περιμένει. Σκέψου να βρισκόσουν εσύ απέναντι σε αυτούς τους τύπους. Δεν θα το σκέφτονταν δεύτερη φορά να σου τινάξουν τα μυαλά. Κι αυτό το αποδεικνύει το ότι καθάρισαν δυο φαλαγγίτες. Όλο αυτό είναι μια πολιτική φάση και καλύτερα να μη χωνόμαστε. Σειρά σου δεν είναι να κεράσεις;»
O νεαρότερος από τους δύο τελωνειακούς έβγαλε από το πορτοφόλι του ένα χαρτονόμισμα των εκατό πεσέτας και το έτεινε στον σερβιτόρο.
«Και τι έγινε με το ψαροκάικο;» ρώτησε καθώς έφευγαν.
Οι φωνές του μικροπωλητή που διαλαλούσε το εμπόρευμά του έπνιξε την όποια απάντηση δόθηκε.
O Hernandez δάγκωσε το χείλος του και άφησε την εφημερίδα να του πέσει. Το πιο πιθανόν ήταν ότι μιλούσαν για το D’Artagnan. Πόσα ψαροκάικα μπορεί να μετέφεραν λαθραία όπλα και να έχουν κόντρα με τη Φάλαγγα;
Ο Hernandez έχωσε την εφημερίδα στην τσέπη του και ξεκίνησε για την προκυμαία. Κάποιοι ψαράδες άπλωναν τα δίχτυα τους για να στεγνώσουν, για την περίπτωση που και την επόμενη νύχτα ο καιρός θα ήταν ευνοϊκός για ψάρεμα. Πήγε προς αυτούς.
«Το D’Artagnan; Κοίτα, δεν επέστρεψε, και αυτό είναι παράξενο. H θέση του, μεταξύ του Comete και του Gabian είναι κενή. Manuel, δεν επέστρεψε το D’Artagnan;»
Ένας άλλος ψαράς που βόλταρε στον παραλιακό πεζόδρομο ανασήκωσε τους ώμους του. «Το είδαμε χθες. Είχε προσαράξει σε μια παραλία στο Saint Nazaire. Ίσως πήγαν να πουλήσουν την ψαριά τους στο Collioure.»
«Μάλλον αυτό θα είναι», είπε ο ψαράς που άπλωνε τα δίχτυα του.
«Ναι, μάλλον αυτό θα είναι» είπε και ο Hernandez.
Μόνο που οι δυο τους είχαν κάτι τελείως διαφορετικό στο μυαλό τους. O Hernandez περιπλανήθηκε για λίγο και αποφάσισε να πάει πίσω στο ξενοδοχείο καθώς μόνο εκεί θα μπορούσε να τον βρει ο Chiquito. Ίσως ήδη να τον αναζητούσε. Αυτή η επιχείρηση που είχε πάει κατά διαόλου, σίγουρα θα είχε αποδιοργανώσει την ομάδα.
Η γυναίκα-αράχνη καθόταν πίσω από τον πάγκο της υποδοχής στο ξενοδοχείο. Αγέλαστη, έκανε απλώς ένα νεύμα στον Hernandez. Όπως και χθες, ο γκρουμ σκούπιζε για να φαίνεται απασχολημένος.
«Με ζήτησε κανείς;»
«Όχι, κύριε.»
«Ειδοποιήστε με αν κάποιος με ζητήσει ή πάρει τηλέφωνο.»
«Βεβαίως, κύριε.»
Ο Hernandez άναψε τσιγάρο και κατέρρευσε ντυμένος στο κρεβάτι. Από το ανοιχτό παράθυρο έμπαιναν οι συνήθεις θόρυβοι του δρόμου. Πήρε ξανά την εφημερίδα. Καθώς οι εφημερίδες του Παρισιού έφταναν στην επαρχία την επόμενη μέρα, αυτός διάβαζε τη France Soir της προηγούμενης. Νωρίτερα, στο μπιστρό, έκανε πως τη διάβαζε καθώς ήταν προσηλωμένος στη συζήτηση των ισπανών τελωνειακών.
Υπήρχε ένα άρθρο στην πρώτη σελίδα, συνοδευόμενο από τη φωτογραφία μιας συνηθισμένης χαμηλής βλάστησης.
ΠΤΩΜΑ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ
ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΟΥ MARLY
Χθες το απόγευμα, ένας περαστικός που περπατούσε μαζί με τη μνηστή του και τον σκύλο του στο δάσος του Marly, έκανε μια μακάβρια ανακάλυψη. Φτάνοντας στο σημείο που είναι γνωστό ως Carrefour des Curieux, ο σκύλος άρχισε να γαβγίζει έντονα και να σκαλίζει το έδαφος. Ο περιπατητής παρατήρησε πως το έδαφος στο συγκεκριμένο σημείο ήταν φρεσκοσκαμμένο. Βοηθούμενος από τη μνηστή του άρχισε να σκάβει. Φανταστείτε τον τρόμο τους όταν σύντομα αποκαλύφθηκε το άψυχο πρόσωπο ενός άντρα. Ο περιπατητής έσπευσε να ειδοποιήσει τη χωροφυλακή του Marly le Roi.
Αν και δεν βρέθηκε πάνω του κανένα στοιχείο ταυτοποίησης, σύντομα το πτώμα ταυτοποιήθηκε ως αυτό του αστυνόμου Jules Remery, σαράντα ετών, που το τελευταίο χρονικό διάστημα είχε εξαφανιστεί από το σπίτι του καθώς και από την υπηρεσία του. Αυτό δεν αποτέλεσε έκπληξη για τους συναδέλφους του που θεώρησαν ότι πραγματοποιούσε κάποια έρευνα. Ο Jules Remery είχε ειδικότητα στα ζητήματα των ισπανών αναρχικών.
Το χτύπημα στην πόρτα ξάφνιασε τον Hernandez. Σηκώθηκε και έβαλε το χέρι του στην τσέπη.
«Ποιος είναι;»
«Chiquito.»
Το πρόσωπό του ήταν τόσο τσιτωμένο όσο ενός ανθρώπου που έχει δει τον κόσμο του να γκρεμίζεται.
«Πιάσαν το D’Artagnan», είπε έτοιμος να καταρρεύσει.
«Το ξέρω», είπε ο Hernandez.
Τα μάτια του Chiquito πετάχτηκαν καθώς γύρισε να τον κοιτάξει. «Πώς είναι δυνατόν να το ξέρεις; Εγώ μόλις τώρα το έμαθα με ένα τηλεφώνημα από το Rosas.»
«Κρυφάκουσα δυο ισπανούς τελωνειακούς που κουβέντιαζαν νωρίτερα στο μπιστρό. Γι’ αυτό και ήρθα κατευθείαν εδώ. Σκέφτηκα πως θα ήθελες να με δεις.»
«Τα πράγματα πήγαν κατά διαόλου. Ο Calatayud… o Mulierez… φίλοι μου μια ολόκληρη ζωή. Φίλοι από παλιά στη Βαρκελώνη, πριν τον πόλεμο. Μεγαλώσαμε μαζί και μοιραζόμασταν τη μπύρα μας στα μπιστρό των εργατογειτονιών.»
Έκλεισε τα μάτια του για μια στιγμή και τα σαγόνια του σφίχτηκαν. «Περάσαμε μαζί τον πόλεμο. Είναι σαν να χάθηκε ένα μεγάλο κομμάτι της νιότης μου.»
Με δυσκολία συγκρατούσε τα δάκρυά του. «Τώρα χάθηκαν. Γνωρίζω τι τους περιμένει στη μέγγενη του Ισπανικού Αλόγου. Όσο για τους ψαράδες, έχουν μπλέξει αλλά τα πράγματα δεν θα είναι τόσο άσχημα γι’ αυτούς επειδή η Γαλλία θα επέμβει.»
«Και το φορτίο;» ρώτησε ο Hernandez.
«Τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό; Κανένα φορτίο δεν αξίζει όσο οι σύντροφοί μας που υποφέρουν και θα πεθάνουν.»
«Θα πρέπει να χτυπήσω το συντομότερο», είπε ο Hernandez.
«Για ποιο λόγο;»
«Για αρκετούς. Αλλά πάνω απ’ όλα γι’ αυτόν.»
Έτεινε στον Chiquito τη France Soir.
«Επειδή εγώ σκότωσα αυτόν τον μπάτσο. Μόνο που δεν περίμενα να τον βρουν τόσο σύντομα».
Το red n’ noir προτείνει βιβλία του Δαίμονα:
-
Προϊόν σε προσφορά
Ο Simenon έχει ένα προαίσθημαOriginal price was: €2,12.€1,48Η τρέχουσα τιμή είναι: €1,48. -
Προϊόν σε προσφορά
Ο άνθρωπος που σκότωσε τον NτουρούτιOriginal price was: €5,00.€3,50Η τρέχουσα τιμή είναι: €3,50. -
Προϊόν σε προσφορά
Η συνηθισμένη άτυχη περιπέτεια του Αρχιβάλδη ΡαποπόρOriginal price was: €6,36.€4,45Η τρέχουσα τιμή είναι: €4,45.
Το red n’ noir προτείνει βιβλία των εκδόσεων «D»
-
Προϊόν σε προσφορά
Δίχως ίχνος μεταμέλειαςOriginal price was: €8,48.€5,94Η τρέχουσα τιμή είναι: €5,94. -
Προϊόν σε προσφορά
Το πάθος ενός ανθρώπουOriginal price was: €2,12.€1,48Η τρέχουσα τιμή είναι: €1,48.
