Πρεζούλα στο Γ18

«Καλή πρέζα ήταν αυτή».

«Ναι, καλή ήταν».

«Δεν ήταν ίδια».

«Καλή ήταν».

«Μας φέρνουν καινούρια όπλα, ολοκαίνουρια από το κουτί τους. Μας λέει ο διοικητής: “Όπου δω γρατζουνιά είναι είκοσι μέρες φυλακή. Όπου δω γρατζουνιά”. Καινούρια όπλα με τα λάδια τους, με τα όλα τους. Λοιπόν, τι λέγαμε; Για τα όπλα λέγαμε».

«Για τα όπλα λέγαμε…»

«Ναι για τα όπλα, αλλά τι λέγαμε;»

«Ότι σας φέρανε καινούρια».

«Ότι μας φέρανε καινούρια…»

«Ότι ήταν στραβό το δικό σου».

«Α, ναι. Και αλλάζω όπλο. Κάνω πενήντα χιλιόμετρα πορεία. Πενήντα χιλιόμετρα με τα όπλα στα χέρια και μόλις φτάναμε στο στρατόπεδο, αφού είχαμε κάνει πενήντα χιλιόμετρα θα κάναμε σκοποβολή. Αφού είχαμε περπατήσει όλο το βράδυ, γιατί φεύγαμε μία η ώρα το βράδυ και γυρνάγαμε εφτά το πρωί και όπως ήμασταν κουρασμένοι θα κάναμε σκοποβολή. Εκεί είναι που μετράει αν έχεις σημάδι μόλις έχεις κουραστεί. Πως θα αντιδράσεις στην κούραση θέλανε να δουν. Και κάνω δέκα στα δέκα. Κανείς δεν κάνει δέκα στα δέκα. “Κύριε διοικητά, του λέω, σας το είπα, το προηγούμενο όπλο ήταν στραβό”.

Μου λέει: “ξαναρίξε”. Δέκα στα δέκα. “Ξαναρίξε”, τρίτη φορά. Δέκα στα δέκα. “Είκοσι μέρες τιμητική αγόρι μου. Μπράβο. Σου βγάζω το καπέλο αγόρι μου. Είχες δίκιο, είχες δίκιο, μπράβο”».

«Μπράβο»

«Είχα και ένα παλικάρι, ένα φανταράκι τρελό και τον βγάζουν αναφορά να παρουσιαστεί στον διοικητή, μπροστά σε όλους. Και είχε φάει τόσες φυλακές και δυο μήνες τα είχε παίξει, δεν είχε βγει από το στρατόπεδο δυο μήνες. Και όπως είμαι εγώ εδώ στα πέντε μέτρα, είναι ο διοικητής.

Του λέει ο διοικητής “στη χαρίζω τελευταία φορά, από δω και πέρα θα έχεις να κάνεις μαζί μου, με κανέναν άλλο”.

“Κύριε διοικητά: Και ‘γώ σας την χαρίζω”. Μπαπ-μπαπ και πέφτει η σφαίρα. Αν του ‘ριχνε μια μέρα φυλακή, τον είχε πυροβολήσει. Όλοι τα παίξαμε. Όλο το στρατόπεδο. “Κύριε διοικητά, σας την χαρίζω και γω”. Μπαπ-μπαπ η σφαίρα.»

«Θα τον πυροβολούσε;»

«Ναι. Το είχε οπλισμένο. Μέσα η σφαίρα. Καταλαβαίνεις τώρα; Είχε έτοιμη τη σφαίρα να του ρίξει. Το είχε πάρει απόφαση. “Μια μέρα φυλακή να μου ρίχνατε, σας είχα εκτελέσει”. Στα πέντε μέτρα. Στα πέντε μέτρα απόσταση με το Τζι-τρία, θα του άνοιγε μια τρύπα τόση…»

«Τι λες ρε;»

«Ναι».

«Φίλος; Να κατεβαίναμε στο Βίλατζ; Να πάμε να κάνουμε ένα τσιγάρο και να πάρουμε το Β18 ή το 820. Όποιο περάσει. Να κάνουμε ένα τσιγάρο και παίρνουμε το επόμενο. Να πάμε μια βόλτα στο Βίλατζ. Έτσι μια βόλτα. Κάνουμε το τσιγάρο μας και φεύγουμε».

Φίξιον και νον φίξιον προτάσεις