Η Μαρίζα Ξένου γράφει την εκδοχή του για την ιστορία πίσω από την κλεμμένη Ζάμια της Δροσοπούλου 52.

Κανένας δε βάζει την Ζάμια στη γωνία.

«Είσαι τόσο στάσιμη σαν ένα φυτό μέσα σε γλάστρα!» της είπε, «Χωρίζουμε.»

Είχαν περάσει χρόνια από τότε μα η ανάμνηση της τόσο συντριπτικά οδυνηρής στιγμής ξαναγύριζε στο κεφάλι της κάθε φορά που περνούσε από τη Δροσοπούλου κι έβλεπε τη φτωχή Ζάμια μέσα στη βιδωμένη γλάστρα έξω απ’ το γνωστό στέκι. Το επισκεπτόταν συχνότατα. Να πιει έναν καφε ή μια μπίρα στα όρθια ή ν’ αγοράσει κάποιο βιβλίο μα μόνο και μόνο για να δει τη Ζάμια και να την χαϊδέψει με ματιές αλληλεγγύης και συμπαράστασης.

Μέρα με τη μέρα η σκέψη του ταλαίπωρου φυτού και το σχέδιο της διάσωσής του θέριευε στο μυαλό της. Τελευταία δεν σκεφτόταν τίποτα άλλο εκτός από αυτό και έβλεπε όνειρα με τον εαυτό της ως Patrick Swayze να διακόπτει κάποια εκδήλωση του εκδοτικού οίκου φωνάζοντας: «Κανένας δε βάζει την Ζάμια στη γωνία!»

Φόρεσε τη ρόμπα της, πήρε μια κατσαρόλα απ’ την κουζίνα και μια ρηχή κουτάλα, περπάτησε σαν ζόμπι ως εκεί, ξερίζωσε τη Ζάμια με στοργή και της χάρισε ένα μεγαλειώδες ταξίδι έξω από τη γλάστρα της… μέχρι την καινούρια στο δικό της μπαλκόνι.

Μαρίζα Ξένου

Παρακολουθήστε όλες τις ιστορίες του διαγωνισμού εδώ.

Τσεκάρετε το covid19 sudden fiction contest στο ηλεκτρονικό μας βιβλιοπωλείο: