Αφροδίτη Αυγέρη: Η κλεμμένη Ζάμια της Δροσοπούλου 52!

Διαγωνισμός crime fiction μικροδιηγήματος

Αφροδίτη Αυγέρη

Η Αφροδίτη Αυγέρη γράφει την εκδοχή του για την ιστορία πίσω από την κλεμμένη Ζάμια της Δροσοπούλου 52.

Ο Υάκινθος κοίταξε την ζάμια. Ακόμα δεν είχε αποφασίσει πού θα την πετάξει.


Ευτυχώς δεν τον είχε δει κανείς να την ξεριζώνει. Τέσσερις τα χαράματα η Δροσοπούλου είχε βυθιστεί στον ύπνο και η βροχούλα είχε αποδιώξει τους τελευταίους ξενύχτηδες, εραστές και πότες.


Μανία την είχε την ζάμια. Από τότε που πρωτοάνοιξε το βιβλιοκαφέ και είδε Αυτήν. Την πιο όμορφη κοπέλα της Αθήνας. Καθώς του ετοίμαζε τον καφέ, την ερωτεύτηκε ακαριαία. Όμως το φυτό, βάλθηκε να τα χαλάσει όλα. Κάθε φορά που ετοιμαζόταν να της μιλήσει, αυτή έσκυβε με προσοχή πάνω της να την ποτίσει. Αχ, τι τρυφερότητα στην έκφρασή της. Θα κοίταγε ποτέ έτσι αυτόν; Άλλες φορές, διαβαίνοντας τον δρόμο να την αντικρύσει, το καταραμένο φυτό που είχε στο μεταξύ θεριέψει του περιόριζε την όραση.


Ήταν μονόδρομος. Ξάφνου, στο μυαλό του Υάκινθου πέρασε μια σκέψη που τον πάγωσε. Αν Αυτή ήταν λυπημένη; Άρπαξε το φυτό, το φύτεψε σε κόκκινη γλάστρα και κατέβηκε τρέχοντας, «ήρθα για τον καφέ μου» είπε. «Αγόρασα και μια ζάμια το πρωί, μα τώρα που βλέπω το κόκκινο χρώμα θα ταίριαζε τόσο εδώ, να σου την χαρίσω»;

Αφροδίτη Αυγέρη

Παρακολουθήστε όλες τις ιστορίες του διαγωνισμού εδώ.

Τσεκάρετε το covid19 sudden fiction contest στο ηλεκτρονικό μας βιβλιοπωλείο:

Καμία δημοσίευση για προβολή