Ο Δολοφόνος του Αρχιφύλακα Φούφα ενώπιον του Κακουργιοδικείου Αθηνών

Σήμερα το πρωί στο Κακουργιοδικείο, προεδρεύοντος του κ. Πουρναρά και με εισαγγελέα τον κ. Ρηγανάκο άρχισε η δίκη του Σκιαδόπουλου, φονέα του αρχιφύλακα Φούφα, στην τραγική δολοφονία που έλαβε χώρα στις 28 Νοεμβρίου 1932 στο τέρμα της οδού Λιοσίων.

Πριν αρχίσει η εξέταση των μαρτύρων, εκλήθη ο κατηγορούμενος στον οποίον απαγγέλθηκε η κατά το παραπεμπτικό βούλευμα κατηγορία φόνου του αρχιφύλακα Λαϊνά και ανεραίσεως κατά του αστυφύλακα Γ. Ζαφειρόπουλου.

Κατόπιν επειδή δεν απάντησε σε ερώτηση του Προέδρου εάν άλλοτε καταδικάσθηκε, εκ του ποινικού μητρώου αποδείχτηκε ότι έχει καταδικασθεί σε τριών μηνών φυλάκιση για κλοπή, σε δυο μηνών φυλάκιση για κλοπή, σε έξι μηνών φυλάκιση για κλοπή, σε εννιά ετών και έξι μηνών ειρκτή για κλοπή και διάρρηξη, σε ένα έτος φυλάκιση για χασισοποσία, σε έξι μήνες, σε ένα μήνα και σε οκτώ μήνες φυλάκιση για εμπορία ναρκωτικών. Επίσης απεδείχθη ότι υπάρχει ένταλμα σύλληψης του και για άλλες αξιόποινες πράξεις.  

Το ακροατήριο πυκνότατο από πρωίας και γεμάτο ενδιαφέρον. Ήτοι μεγάλος αριθμός ομότεχνων του κατηγορουμένου που τον προσβλέπουν με συμπάθεια και θαυμασμό και πλήθος αστυνομικών, οι οποίοι δεν έφτασαν στο δικαστήριο μόνο για να παρακολουθήσουν την δίκη από ενδιαφέρον για τον μακαρίτη συνάδελφο τους αλλά και για να προλάβουν τυχών δράση των ομότεχνων του κατηγορουμένου κακοποιού. Μέγας αριθμός και θηλέων κομψών ακροατριών. 

Ο κατηγορούμενος προσήλθε με ισχυρά συνοδεία και λόγω των προηγούμενων πραξικοπημάτων απόδρασης του, οι χειροπέδες του φοριούνταν αμέσως στα διλήμματα της δίκης.

Μάλλον ατάραχος, καλοντυμένος, καλοχτενισμένος και υπερήφανος, θα έλεγε κανείς, άκουγε με μειδίαμα τις εις βάρος του ερωταποκρίσεις.

«Δεν κατάλαβα πως έγινε» μου λέει. «Ύστερα από δυο μέρες θυμήθηκα έτσι πάνω κάτω τι έγινε. Ίσως το χασίς και η ζαλάδα που είχα εκείνες τις μέρες μ’ έκαναν να μην καταλαβαίνω».

Η διαδικασία

Η δίκη άρχισε λίγο πριν τις δέκα. Πρώτος εξετάστηκε ο αρχιφύλακας Λαϊνάς ο οποίος συνόδευε τον Φούφα κατά την μοιραία εκείνη μέρα του φόνου.

«Επιστρέφαμε με τον Φούφα από τις Τρεις Γέφυρες. Στο τέρμα Λιοσίων μπήκαμε σε ρυμουλκούμενο όχημα έως ότου έρθει το τραμ. Εκεί που συζητούσαμε, ξαφνικά πετάχτηκε όρθιος ο Φούφας και με διέταξε να κατέβω. Τον ακολούθησα σε απόσταση τριών μέτρων μη γνωρίζοντας περί τίνος επρόκειτο. Όταν όμως τον πλησίασα στα δύο μέτρα άκουσα πυροβολισμούς. Σαστισμένος είδα τον Φούφα να λυγίζει και να πέφτει ανάσκελα. Τον δε Σκιαδόπουλο να μου προτείνει το περίστροφο. Ταραγμένος δεν μπόρεσα να ανασύρω αμέσως το περίστροφο μου. Πάντως με την κίνηση που έκανα με πυροβόλησε δυο φορές ο Σκιαδόπουλος και έπειτα ετράπη σε φυγή με κατεύθυνση προς την Ομόνοια. Εντωμεταξύ ανέσυρα το περίστροφο μου και τον καταδίωξα πυροβολώντας δις κατά αυτού. Η δεύτερη εκ των σφαιρών μου έθραυσε την βιτρίνα ενός καταστήματος. Συγχρόνως είδα τον Σκιαδόπουλο να πίπτει χάμω. Υπέθεσε πως τον πλήγωσα και προχώρησα κοντά του ανύποπτος. Τότε τον είδα να σηκώνεται και να πυροβολεί εκ νέου και ύστερα να εισέρχεται στην οδό Συλιβρίας. Από πάνω ερχόταν τρέχοντας ο Ζαφειρόπουλος. Έστρεψε και εναντίον του το περίστροφο, πυροβόλησε και κατά αυτού άπαξ και κατόπιν χώθηκε σε μια πόρτα. Εξαγριωμένος μας φώναζε να τον πάμε στην εισαγγελία.»

Καλείται κατόπιν ο έτερος μάρτυρας αστυφύλακας Ζαφειρόπουλος ο οποίος καταθέτει τα εξής:

«Άκουσα τους δυο πυροβολισμούς και έτρεξα προς την διεύθυνση από την οποία προέρχονταν. Καθ’ οδόν άκουσα και άλλους τέσσερις πυροβολισμούς. Όταν έφτασα στην οδό Συλιβρίας είδα να την ανέρχεται ο Σκιαδόπουλος με το περίστροφο στο χέρι και να τον καταδιώκουν ο Λαϊνάς και μερικοί πολίτες. Δεν μπόρεσα να αντιληφθώ τι συνέβαινε οπότε βλέπω τον Σκιαδόπουλο να μου προτείνει το περίστροφο και να μου φωνάζει:

“Πίσω, και σε έφαγα και σένα!”

Συγχρόνως πυροβόλησε. Η σφαίρα με κτύπησε στον καρπό του δεξιού χεριού. Τότε κρύφτηκα πίσω από ένα δένδρο ενώ ο Σκιαδόπουλος χώνονταν σε μια αυλή. Εκεί σε λίγο τον πιάσαμε».

Η απόφαση

Την 10η νυχτερινή ακούσθηκε η βαριά φωνή του προέδρου:

«Επιβάλλεται στον κατηγορούμενο η εσχάτη των ποινών».

Στο άκουσμα της ποινής του θανάτου τα μάτια του Σκιαδόπουλου το βεβιασμένο πικρό χαμόγελο άνθιζε στα χείλι του ενώ δυο χοντρά δάκρια έπεφταν στα δεμένα χέρια του

«Κουράγιο», του ψιθύρισε κάποιος από τους αστυνομικούς που τον καταδίωκαν προ του εγκλήματος του.

«Στο μπουντρούμι θα με βάλουνε;»

«Γιατί Σταμάτη; Φοβάσαι το μπουντρούμι και δεν φοβάσαι τον θάνατο;»

«Μοναξιά βρε αδελφέ. Έπειτα είχαμε τις δουλειές μας στη φυλακή…  Δεν στο είπα πως του Συγγρού είναι η καλύτερη αγορά πρέζας; Διακόσια παιδιά εκεί μέσα είναι η πελατεία μου»

Τον τράβηξαν στο αυτοκίνητο γιατί είχε μεγάλη όρεξη για συζήτηση. Μας χαιρέτησε σαν ένας άνθρωπος που πάει να κανονίσει μεγάλες και σπουδαίες υποθέσεις. Το αυτοκίνητο ξεκίνησε. Ακούστηκε από αυτό η φωνή του:

«Γεια σας! Γεια σας!». Χαιρετούσε τους περίεργους.

Μ. Γοργός

14/2/1933

Παρακολουθήστε τα ρεπορτάζ του Μ. Γοργού μέσα από το ηλεκτρονικό περιοδικό του red n’ noir! 

Τσεκάρετε τρου κράιμ βιβλία και βιβλία για φυλακές: