Εσένα αγαπούσα

Τραγούδια που φώναξα,

λόγια που φώναξα,

με τρομερή συνέπεια, σαν ξόρκια.

Για να σε φέρω πίσω.

Δεν είχα λόγο να πιστεύω πως θα ‘ρθεις.

Κι όντως, δεν ήρθες.

Αλλά φώναξα τα λόγια κι όλα τα σ’ αγαπώ.

Γιατί, κάπου μες στον χρόνο, σ’ είχα αγαπήσει.

Κι όταν έπεφταν τα δακρυγόνα, εγώ πάλι σ’ αγαπούσα.

Κι όταν έπιασαν το φίλο μας, εγώ πάλι εσένα αγαπούσα.

Κι όταν είχαμε απέναντι τις διμοιρίες, εγώ εσένα αγαπούσα.

Για ‘σένα φοβόμουν.

Κι όταν στο ραδιόφωνο μιλούσαν για πόλεμο,

πάλι για ‘σένα φοβόμουν.

Τόσο σ’ αγάπησα, που δε ξέρω πώς ν’ αγαπήσω εμένα πια.

Λόγια που είπα, με τόση συνέπεια.

Ξεσπάσματα που έπνιξα στο μαξιλάρι.

Σκέψεις που μ’ έτρωγαν ζωντανή.

Γροθιές, που μου μάτωσαν τα χέρια.

Δεν είμαι ακόμη έτοιμη για ‘σένα αγάπη μου.

Είμαι σπασμένη.

Είμαι χρησιμοποιημένη.

Είμαι κατεστραμμένη.

Τώρα ξέρω γιατί δεν ήρθες.

Ήμουν λίγη.

Η Γωγώ Λιανού στο ηλεκτρονικό μας βιβλιοπωλείο: