Μια θανατική εκτέλεση γυναίκας με λαιμητόμο στην Θήρα!

Εκτελούνται οι θανατικές ποινές κατά γυναικών; Να το θέμα που απασχολεί ζωηρά μεγάλη μερίδα κόσμου που παρακολουθεί αμέσως ή εμμέσως δια των εφημερίδων την δίκη της Άρτεμις Κάστρου και της Φούλας Αθανασοπούλου.

Πολύς κόσμος πιστεύει ότι στην Ελλάδα ποτέ δεν εκτελέστηκε θανατική ποινή σε γυναίκα και ότι πάντοτε αυτή η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια. Υπάρχει μια πρόληψη του κοινού ότι οι γυναίκες δεν εκτελούνται και αυτήν επιχείρησε να πολεμήσει ο εισαγγελέας κύριος Ρηγανάκος στην αγόρευση του:

«Αν καταδικάσετε σε θάνατο αυτές τις γυναίκες -είπε στους ενόρκους- μη νομίζεται ότι θα τις καταδικάσετε εικονικός και πως θα φανείτε ανώφελα σκληροί. Κανένας νόμος δεν εμποδίζει να εκτελεστεί η θανατική ποινή που επιβάλλεται στις γυναίκες που εγκλημάτησαν…»  

Καμιά διάκριση του νόμου μεταξύ αντρών και γυναικών

Και η αλήθεια ότι ο ποινικός νόμος δεν κάνει καμιά διάκριση μεταξύ αντρών και γυναικών τιμωρούμενων με την ποινή του θανάτου και πουθενά δεν αναφέρει ότι οι γυναίκες τιμωρούνται λιγότερο από τους άντρες για τα διάφορα εγκλήματα τους. Ο ποινικός νομοθέτης όταν θέσπισε την ποινή του θανάτου είχε τόσο υπόψη του και τις γυναίκες, ώστε περιέλαβε και διάταξη δια της οποίας αναστέλλεται η εκτέλεση γυναίκας εγκύου μέχρι την γέννηση του τέκνου.

Ωστόσο η μια και μοναδική γυναίκα από συστάσεως νεοελληνικού κράτους που εκτελέστηκε ήταν το 1840. Η πρώτη αυτή γυναίκα που εκτελέστηκε, η οποία είχε διαπράξει άγρια δολοφονία, αποκεφαλίστηκε με την γκιλοτίνα.

Οι εκτελέσεις στην Ελλάδα

Όπως είναι γνωστό στην Ελλάδα οι εκτελέσεις μέχρι το 1913 γινόταν με την λαιμητόμο. Μόνο τότε το θανατικό αυτό μηχάνημα ετέθη σε αχρηστία και επεκτάθηκε ο τυφεκισμός που ίσχυε προηγουμένως επί μόνον των κακαδιασμένων από στρατοδικεία.

Η δια τουφεκισμού εκτέλεση αντικαταστάθηκε το 1925 επί Παγκάλου δια της αγχόνης. Αλλά μόνο δυο καταχραστές εκτελέστηκαν με αυτόν τον τρόπο και επανήλθε πάλι η ισχύς  της δια τουφεκισμού εκτελέσεων των θανατικών αποφάσεων.

Τα πρώτα χρόνια της συστάσεως του κράτους μας οι κατάδικοι εις θάνατον ήταν πάμπολλοι και οι δήμιοι έκαναν χρυσές δουλειές. Ήταν όμως κι ο κόσμος πολύ άγριος τότε και όλοι οι δήμιοι δολοφονήθηκαν από τους συγγενείς των καρατομηθέντων, που είχαν την ιδέα πως αν δεν υπήρχαν δήμιοι θα γλίτωναν οι άνθρωποι τους…                  

Για τον λόγο αυτόν, από το 1833 που διορίστηκε ο πρώτος δήμιος του ελεύθερου βασιλείου, Χασάν Αρναούτ μέχρι το 1840 που καρατομήθηκε η πρώτη γυναίκα κατάδικος άλλαξαν πολλοί δήμιοι και η θέση αρκετό καιρό έμεινε ορφανή!

Στη Θήρα το 1840   

Το 1840 το κενό επληρώθη και χάρις στο γεγονός αυτό ξέρουμε ότι καρατομήθηκε και μια γυναίκα κατάδικος.

Ποιό όμως είναι το όνομα της γυναίκας αυτής; Ποιος δήμιος την αποκεφάλισε; Στο πρώτο ερώτημα νομίζω πως είναι αδύνατον να δώσει κανείς απάντηση. Στο δεύτερο όμως είναι εύκολη όπως γνωστός είναι και ο τόπος που έγινε η εκτέλεση.

Ιδού η σχετική είδηση από την εφημερίδα «Ελπίς» της εποχής εκείνης η οποία μας διαφωτίζει ότι δεν γλύτωσαν όλες οι γυναίκες από την θανατική εκτέλεση:

«Αφού εστάθη αδύνατον να ευρεθή δήμιος, διότι ούτε Έλλην ούτε Τούρκος, ούτε Άραψ, ούτε μαλτέζος, ούτε γύφτος εδέχετο να αναλάβη, αφού όλοι εδολοφονήθησαν, τέλος ευρέθη Γάλλος τακτικός και… εξησκημένος δήμιος ελθών εις την Ελλάδα μετά της οικογένειας του. Ούτως λαμβάνει 400 δραχμάς μηνιαίως αίως και 100 φράγκα δια κάθε κεφαλική εκτέλεσιν.

Εις το έργον αυτό ο Γάλλος δήμιος εξασκέι και τον… δωδεκαετή υιόν του δια να αφήση εις την Ελλάδα την κληρονομική σειράν γενεάς τόσον αναγκαίας και επιζήλου!  

Ο Γάλλος δήμιος έχει αρκετή εργασία να κάμη. Δυο ποινάς εξετέλεσε προ δύο ημερών εις Θήραν, ενός ανδρός και μια γυναικός δολοφόνων. Πηγαίνει ήδη εις Μεσολόγγιον με γολέταν προς εκτέλεσιν άλλης ποινής…»

Μ. Γοργός

21 Μαρτίου 1932

Παρακολουθήστε τα ρεπορτάζ του Μ. Γοργού μέσα από το ηλεκτρονικό περιοδικό του red n’ noir! 

Βρείτε στο ηλεκτρονικό μας βιβλιοπωλείο το βιβλίο «Καημένε Αθανασόπουλε; Ανταποκρίσεις του Μ. Γοργού από την δίκη του εγκλήματος στου Χαροκόπου»