Ο Κώστας Καλφόπουλος έχει οργανώσει το «Μικρό εγκώμιο του Αστυνομικού» με αλφαβητική σειρά. Αίμα, αστυνομία και αστυνόμος Μπέκας είναι τα λήμματα για το γράμμα «Α». Συνεχίζει με την βία, την γραφή, την γλώσσα. Δημοσιογράφος και ευτελής λογοτεχνία. Εκδικητές, επικίνδυνες γυναίκες, Ζορό, «Ζ» και ο Ηλίας του 16ου. Ήθη εποχής, θάνατος, ιντελιγκέντσια, υπαστυνόμος Κολόμπο, ληστεία και μητρόπολη. Μαρής, Nada, νουάρ, ξένος, όπλο και Παρίσι. Τέλος οι κατηγορίες ρόλος, Σκανδιναβία, ταινίες, Τρίτος άνθρωπος, υποψία, φαντομάς, Χίτσκοκ, Χαρίτος, εν ψυχρώ, ψυχή, ώρα.
Παρά την αλφαβητική σειρά το «Μικρό εγκώμιο του Αστυνομικού» δεν λειτουργεί ως ευρετήριο. Αντιθέτως και παρότι δεν είναι στους διακηρυγμένους στόχους του Κώστα Καλφόπουλου έχει την λειτουργία εγχειριδίου (ή και ρεβόλβερ;) αστυνομικής λογοτεχνίας.
Με τα δικά του λόγια: Το εγχείρημα κινείται ανάμεσα στο δοκίμιο και την εκτενή επιφυλλίδα, χωρίς να διεκδικεί «εύσημα» μιας ακαδημαϊκής συμβολής στη θεωρία της αστυνομικής λογοτεχνίας.
Συνοψίζοντας με αποσπάσματα από το «Μικρό εγκώμιο του Αστυνομικού»
Αν μπορούσα να συνοψίσω σε μερικά αποσπάσματα το σύνολο του βιβλίου αυτά θα ήταν:
Στο αστυνομικό κυρίως κατάλαβε πως ανατρέπεται άρδην ο κανόνας «Μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο!»: Αν δεν σε κερδίζει με την πρώτη ματιά από αυτό, άφησέ το καλύτερα, προσπέρασέ το! Το αστυνομικό είναι κάτι σαν το «ρεβόλβερ της λογοτεχνίας», εύχρηστο να χωράει στην τσέπη και να βγαίνει όποτε το χρειάζεσαι…
Παρακάτω ο Κώστας Καλφόπουλος σχολιάζει: Από την άλλη η ευτελής, λοιπόν, λογοτεχνία δεν θα μπορούσε φυσικά να στεγαστεί παρά μόνο σε ευτελείς εκδόσεις! Κιτρινισμένο, φτενό σαν πολυκαιρισμένο χαρτί, προϊόν της πολτοποίησης ύλης και ανθρώπων…
Επίσης: Αυτό το ανάγνωσμα ταιριάζει στην ευτελή, φτηνή καθημερινότητα των προλετάριων: προσιτό, ευανάγνωστο, εύπεπτο, έτοιμο να μοιράσει φρούδες ελπίδες σαν πασατέμπο ή να σκορπίσει ψευδαισθήσεις σαν κομφετί.
Και τέλος: Από που προέρχεται όμως αυτή η εγχώρια καχυποψία που αντιστρατεύεται στην ουσία τον Αντόνιο Γκράμσι, ακόμα κι όταν την επικαλείται;
Δυο λόγια για τον Κώστα Καλφόπουλο
Ο Κώστας Καλφόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά το 1956. Σπούδασε Κοινωνιολογία, Ιστορία και Πολιτική στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Διετέλεσε τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας «Η Καθημερινή» σε θέματα πολιτισμού. Είναι συνεργάτης γερμανόφωνων ΜΜΕ. Αρθρογραφεί στο περιοδικό The Books’ Journal και είναι μέλος της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου (ΕΑΞΤ/ FPA). Παράλληλα, ασχολείται με την επιμέλεια στον χώρο των εκδόσεων. Στον τομέα των ενδιαφερόντων του συμπεριλαμβάνονται η λογοτεχνία, το ποδόσφαιρο, οι νεανικές κουλτούρες και το φλίπερ.
Έχει εκδώσει δύο αστυνομικές νουβέλες και μία συλλογή διηγημάτων. Κάποια από τα έργα του είναι: «Στην εποχή της περιπλάνησης. Κείμενα στην Εποχή 1996-2000», «Far from RAF 30 χρόνια από το γερμανικό φθινόπωρο», «Καφέ Λούκατς-Budapest Noir», «Καρρέ-καρρέ και άλλα διηγήματα», «18 κείμενα για τον Γιάννη Μαρή» (επιμέλεια, εισαγωγή, κείμενο), «Φλίππερ».
Το «Μικρό εγκώμιο του Αστυνομικού»
Το «Μικρό εγκώμιο του Αστυνομικού» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νεφέλη και μπορείτε να το βρείτε βιβλιοκαφέ red n’ noir και στο ηλεκτρονικό μας βιβλιοπωλείο:
 αστυνομικής λογοτεχνίας){kind=link}