Η Γυναίκα Με Τα Τραπουλόχαρτα

Μεταφορά σε κόμικς από το ομώνυμο διήγημα του Ratchet

Φέτος είναι μια αρκετά απογοητευτική χρονιά για τα ελληνικά κόμικς, καθώς με την πανδημία πολλές εκδόσεις αναβλήθηκαν, αφού δεν έχουν την στήριξη των cons που υπήρχαν πάντα μέσα στο έτος. Η Jemma Press μια εκδοτική που τυπώνει δεκάδες τίτλους κάθε χρόνο, αρκέστηκε φέτος σε εφτά μονάχα νέες εκδόσεις. Λίγο πριν την έναρξη του δεύτερου lockdown κατάφερε να βγάλει τρεις νέους τίτλους. Ένας από αυτούς είναι το graphic novel Η Γυναίκα Με Τα Τραπουλόχαρτα της Αλέξιας Οθωναίου.

«Τον χειμώνα του 2008, ήμουν στα χαρακώματα…»

Βασισμένο στο ομώνυμο (αδημοσίευτο) διήγημα του Ratchet, η ιστορία διηγείται μια εξιχνίαση τεσσάρων φόνων στην Αθήνα το 2008. Πρωταγωνιστής ένας αστυνομικός που συζεί με την κοπέλα του, την Ξένια. Καλείται να ξεδιαλύνει το μυστήριο της δολοφόνου που μεταξύ των αστυνομικών φέρει το ψευδώνυμο η «Γυναίκα με τα Τραπουλόχαρτα», καθότι αφήνει ένα τραπουλόχαρτο πάνω στο πτώμα των θυμάτων της. Με το 10 κούπα βρέθηκε ο μεγαλοδικηγόρος Μαρίνος Ταχτσίδης, με βαλέ σπαθί ο υποψήφιος καθηγητής Καλών Τεχνών Σταύρος Καλιάτης, ενώ ακολουθεί η ντάμα καρό 18 μήνες αργότερα, εξαιτίας της περιόδου κοινωνικού αναβρασμού, με την δολοφονία από σφαίρα αστυνομικού του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η υπόθεση περιπλέκεται περισσότερο καθώς στα θύματά της παρατηρείται, επιπλέον, πως αφαιρείται κάθε φορά και από μια από τις πέντε αισθήσεις, φέρνοντας στο μυαλό μας τον μύθο του Φρανκενστάιν, του τρελού επιστήμονα που θέλησε να πάει ενάντια στη φυσική ροή και να δημιουργήσει ζωή.

«Μόνο μην τους πεις για τα τραπουλόχαρτα»

Η ιστορία μπορεί μεν να ακούγεται περισσότερο σαν μια κλασσική αστική νέο-νουάρ αστυνομική περιπέτεια, ωστόσο τόσο το διήγημα του Ratchet όσο και η μεταφορά σε κόμικς της Οθωναίου δεν μένουν σε μια επιφανειακή ανάγνωση. Καθ’ όλη τη διάρκεια του κόμικ ακολουθούμε τον κεντρικό μας ήρωα, και τον παρακολουθούμε να βυθίζεται στις σκέψεις του, στους φόβους του, στις ανησυχίες του. Βλέπουμε την άρρωστη σχέση του με την κοπέλα του, τους άβολους διαλόγους με τον πρώην του, αλλά και την αναζήτηση του ίδιου για εξιλέωση. Το κόμικ είναι μια σκοτεινή ιστορία, όπου σελίδα προς σελίδα απλά εμβαθύνεις όλο και περισσότερο στον ψυχισμό του ήρωα.

Το κόμικς χρησιμοποιεί πολύ εύστοχα τον τόπο και τον χρόνο που διαδραματίζεται, δίνοντας έμφαση τόσο στην κοινωνική αναταραχή της περιόδου, όσο και της προβληματικής φύσης του να είσαι μπάτσος, ειδικά όταν η κυρίαρχη εικόνα της κοινωνίας για την αστυνομία είναι οι δολοφόνοι του Γρηγορόπουλου. Τονίζει πως μετά εκείνη την νύχτα του Δεκεμβρίου του 2008, αναδύθηκε μια Αθήνα σε φλόγες, μια Αθήνα εν μέσω κοινωνικής επανάστασης. Το αστικό περιβάλλον αποκτάει τον δικό του χαρακτήρα, τα μικρά διαμερίσματα, η ασφυκτική ΓΑΔΑ, τα σκοτεινά μπαρ, αναπαράγουν μια κλειστοφοβική αισθητική, που μπορεί να βρεθεί διάχυτα σε όλο το κόμικ.

«Βαρύς και πορτοκαλί»

Η Αλέξια Οθωναίου δεν γράφει άλλη μια συντηρητική αστυνομική ιστορία, αντιθέτως επιχειρεί να την εκσυγχρονίσει, κάνοντας τους διαλόγους των χαρακτήρων ζωηρούς, γρήγορους και κοφτούς, πιο καθημερινούς. Το σχέδιό της έχει μια ιδιαίτερη καλλιτεχνική αύρα, ενώ χρησιμοποιούνται σκοτεινότερες χρωματικές παλέτες, με έντονη την χρήση των αποχρώσεων του κόκκινου και του πράσινου. Όλα αυτά συμβάλλουν στην ατμόσφαιρα του κόμικ, ατμόσφαιρα που φέρνει στο μυαλό μας παλαιότερες δουλειές της Οθωναίου, πιο χαρακτηριστικά το «Τσακισμένη Αυγή».

Επιλογικά, η «Γυναίκα με τα Τραπουλόχαρτα» είναι μια όμορφη δουλειά, που βασίζεται στην ατμόσφαιρα και στους διαλόγους. Δίνει ιδιαίτερη φροντίδα στην ανάπτυξη του πρωταγωνιστή, και όταν τελειώνει νιώθεις λες και έχεις μόλις ολοκληρώσει μαζί του ένα δύσκολο, σκοτεινό ταξίδι.

Επισκεφτείτε το ηλεκτρονικό μας βιβλιοπωλείο:

Καμία δημοσίευση για προβολή