Γιατί δεν σε έγλειψα ποτέ

Τι όμορφες που ‘ναι κάποιες νύχτες!

Περιμένουν ανεκμετάλλευτες να τις γεμίσουμε φιλιά,

στιγμιαίους οργασμούς

κι ανάσες, ο ένας στο αυτί του άλλου.

Κορμιά ανεκμετάλλευτα που έχουν να νιώσουν καιρό το χάδι μιας γλώσσας.

Που τίποτα άλλο δε ζητά, παρά να γλείψει η γλώσσα αυτή.

Κι όλα τα κρυμμένα σημεία του κορμιού να τα γευτεί.

Και λίγο πριν το κάνει, ψιθυρίζει  «σιωπή».

Κι η ίδια η σιωπή ψιθυρίζει  «άδραξέ με».

Σώματα που ξέρουν απ’ έξω εκείνο το βαλσάκι που του ‘μαθες.

Κι ο δρόμος που σας είδε μαζί,

σας άκουσε ή ένιωσε όσα ποτέ δεν είπες.

Κορμιά ανεκμετάλλευτα.

Νύχτες ανεκμετάλλευτες.

Γιατί ορκίστηκες να ‘σαι για πάντα μόνη.

Πόσοι από εμάς, δε θεωρούν το χάδι ράπισμα;

Γυναίκες ταγμένες σ’ έναν και μόνο έρωτα.

Και το κορμί τους δεν κουμπώνει μ’ άλλα.

Πόσοι έρωτες δε ξεπουλήθηκαν σε φθηνά δεκάλεπτα ηδονής;

Και πόσο λυπάμαι γι’ αυτό.

Η Γωγώ Λιανού στο ηλεκτρονικό μας βιβλιοπωλείο: