Απενεργοποίηση

Φτάνουμε στη ρίζα κι ενώνουμε την κάτω και πάνω γνάθο

Εγωιστικά, μπάσταρδα και βρώμικα γουρούνια που ζητούν κι άλλο.

Δούλεψε περισσότερο, κοιμήσου λιγότερο,

αυτό είναι το καλούπι.

Μας ενεργοποιούν και μας απενεργοποιούν όποτε θέλουν.

Εγωιστικά, μπάσταρδα γουρούνια.

Βρώμικα.

Πιέζουν το κεφάλι προς μόνο μία κατεύθυνση.

Αλλά δεν έχουμε τόσο βαθύ λαρύγγι.

Κι η μυρωδιά είναι άσχημη, αλλά συνεχίζουμε και τους χαρίζουμε οργασμούς.

Ωραίους οργασμούς που δεν δίνουμε με αγάπη.

Δεν ξέρουμε τι είναι η αγάπη.

Ακούμε τη λέξη καμιά φορά, μα δε ρωτήσαμε ποτέ να μάθουμε.

Γιατροί γίνονται πλούσιοι απ’ τις διαταραχές μας.

Απ’ τις καταθλίψεις και τις πλήξεις μας.

Εγωιστικά, μπάσταρδα και βρώμικα γουρούνια που ζητούν κι άλλο.

Αυτό είναι το καλούπι.

Και τον βάζουμε στο στόμα.

Όλο μέσα, φωνάζουν.

Μα δεν υπάρχει μέσα.

Μας τέλειωσε το  «μέσα» μας.

Ακούμε τη λέξη καμιά φορά, αλλά δε ρωτήσαμε ποτέ να μάθουμε.

Δουλεύουμε περισσότερο, κοιμόμαστε λιγότερο.

Ενεργοποίηση κι απενεργοποίηση, όποτε το κάνουν κέφι.

Δρόμοι που δεν περπατήσαμε.

Πορείες, που δεν ακολουθήσαμε.

Γιατί το καλούπι είναι γερό και δε σπάει.

Όσο απότομες κινήσεις κι αν κάνουμε.

Γουρούνια μπάσταρδα που θέλουν κι άλλο να δώσουμε.

Αλλά δε ξέρουμε «δίνω» τι θα πει.

Ακούμε τη λέξη καμιά φορά, αλλά δε ρωτήσαμε ποτέ να μάθουμε.

Κάνουμε καλό στοματικό όμως.

Όλο μέσα;

Όλο μέσα.

Όπως το διδαχτήκαμε.

Φτάνουμε στη ρίζα κι ενώνουμε την κάτω και πάνω γνάθο.

Αίμα.

Καταπίνουμε καλά.

Συνεχίζουμε μέσα κι έξω, κι ας μην υπάρχει πια.

Δίνουμε στο μέσα μας, αγάπη.

Κι ας μη ξέρουμε όλα αυτά τι είναι.

Ακούμε τις λέξεις καμιά φορά, αλλά ποτέ μας δε ρωτήσαμε.

Εγωιστικά, μπάσταρδα γουρούνια, δίνουμε κι άλλο.

Όσο έχουμε κι ότι έχουμε, δικό σας.

Αλλά δε ξέρατε.

Ακούγατε τις λέξεις που και που, μα δε ρωτήσατε ποτέ.

Είμαστε σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες.

Εμετοί γεμάτοι κομμάτια λέξεων που δεν είπαμε ποτέ.

Τσιγάρα που δεν σβήνουμε στο τασάκι.

Φλέβες κομμένες που τις δένουμε γύρω απ’ το λαιμό, να κρεμαστούμε.

Και ξέρεις, τα καταφέρνουμε.

Κρεμόμαστε πάνω απ’ τα κεφάλια σας και σπάμε τα καλούπια.

Δε χρειάζονται σ’ έναν κρεμασμένο.

Αγγίξτε μας.

Δώστε μας οργασμό.

Αφήστε μας να χύσουμε.

Τώρα γυρίζουμε εμείς τον διακόπτη.

Απενεργοποίηση.


Η Γωγώ Λιανού στο ηλεκτρονικό μας βιβλιοπωλείο:

Καμία δημοσίευση για προβολή