«Περάστε κύριε», είπε ο φαλαγγίτης κάνοντας στην άκρη. Ο Hernandez μπήκε καθώς ο τύπος έκλεινε πίσω του την πόρτα. Το χωλ εξακολουθούσε να έχει την οσμή παλιών μυρωδιών και σιωπής που είχε παρατηρήσει κατά την πρώτη του επίσκεψη.
«Ο κύριος Escobar σας περιμένει στην τραπεζαρία.»
Αυτή τη φορά ο φαλαγγίτης ήταν νεαρός, λιγότερο από τριάντα χρονών. Είχε ένα μεγάλο πρόσωπο και σκληρά μάτια. Ο Escobar ήταν χωμένος σε μια πολυθρόνα, με ένα πούρο στο στόμα, σε μια στάση που τον έκανε να δείχνει ακόμα παχύτερος.
«Καλησπέρα, Hernandez» είπε, μην μπαίνοντας στον κόπο να σηκωθεί. «Δεν σε περίμενα. Όταν μου είπε ότι ήσουν εσύ, νόμιζα στην αρχή ότι ήταν το φάντασμά σου».
Ο Hernandez έβαλε τα γέλια. «Δεν είχα και πολλή τύχη, το παραδεχομαι. Αλλά μέχρι ενός σημείου».
Ο φαλαγγίτης παρέμενε μέσα στο δωμάτιο και η παρουσία του τσίτωνε τον Hernandez. Στράφηκε προς αυτόν και έκανε έναν μορφασμό. Ο τύπος είχε την πλάτη του στην πόρτα και στο χέρι του κρατούσε ένα μεγάλο πιστόλι. Η παγωμένη του ματιά δεν άφηνε ούτε στιγμή τον αναρχικό. Ο Hernandez έκανε ξανά μια γκριμάτσα και προσπάθησε να διακωμωδήσει την κατάσταση. «Μια ζεστή υποδοχή» είπε.
«Ομολογώ πως δεν είναι αυτή η καταλανική φιλοξενία που ανέμενα.»
«Δεν είμαι καταλανός» πέταξε ο Escobar. «Κι έχουμε κάποια ζητηματάκια να κουβεντιάσουμε, εσύ κι εγώ.»
«Αλήθεια; Ποια ακριβώς; Πιστεύω ότι έπαιξα τίμια μαζί σου, ενώ θα μπορούσα να έχω πράξει αλλιώς. Όταν ήρθα την πρώτη φορά να σε δω, αποστολή μου ήταν να σε σκοτώσω. Δεν το έκανα. Αν και θα μου ήταν εύκολο».
Ο συμβολαιογράφος ανασήκωσε τους ώμους του. «Δεν θα έβγαινες ζωντανός από αυτό το γραφείο.»
«Η ζωή και ο θάνατος… Θα μπορούσα να έχω τζογάρει.»
«Πιθανώς. Αυτή τη φορα όμως η κατάσταση είναι διαφορετική, κι εγώ έχω κάθε λόγο να παίρνω τις προφυλάξεις μου. Και επιπλέον, δεν μας είσαι πια χρήσιμος. Σε πήρανε χαμπάρι. Γιατί ξαναγύρισες;»
«Για να μου βγάλεις την άδεια να ζω στην Ισπανία και να μου δώσεις δουλειά, έτσι όπως είχαμε συμφωνήσει.»
«Πλάκα μού κάνεις; Θα μπορούσα να σε βοηθήσω αφού πρώτα μας είχες προσφέρει επί μακρόν τις υπηρεσίες σου. Εσύ όμως απέτυχες στα πάντα, ακόμα και στο να με δολοφονήσεις».
«Σύστησέ με στο Ισπανικό Άλογο. Είμαι βέβαιος πως εκείνος θα με καταλάβει.»
Ο Escobar έβαλε τα γέλια. «Το Ισπανικό Άλογο! Ήμουν μαζί του πριν λίγες ώρες».
«Είναι στο Figueras;»
«Όχι πια. Έφυγε για ένα άλλο ασφαλές σπίτι της Φάλαγγας. Και πώς περιμένεις να εμπιστευτεί κάποιον που πρόδωσε τους ίδιους του τους συντρόφους;»
«Σας έδωσα σημάδια των καλών μου προθέσεων» διαμαρτυρήθηκε ο Hernandez.
«Έχεις κάνεις όμως πολλά για την άλλη πλευρά. Θα μείνεις απόψε εδώ, και αύριο βλέπουμε τι θα γίνει. Θα τηλεφωνήσω στο Ισπανικό Άλογο. Francisco, πάρε του το όπλο. Εσύ, σήκωσε ψηλά τα χέρια σου». Ο Escobar φαινόταν να απολαμβάνει τη δυνατότητα να το παίζει σκληρός.
O Hertnandez χαμογέλασε. «Δεν έχεις κάτι να φοβηθείς με έναν στρατό φαλαγγιτών να βρίσκεται σ’ αυτό το σπίτι».
«Είμαι εγώ κι ο Francisco, και μια γριά υπηρέτρια».
Αυτό όμως που τον καθησύχαζε ήταν το πιστόλι που σημάδευε την πλάτη του αναρχικού.
Ο Hernandez χαμογέλασε αμυδρά και σήκωσε τα χέρια του. Ο φαλαγγίτης πέρασε το πιστόλι από το δεξί στο αριστερό του χέρι και πλησίασε τον Hernandez. Καθώς τον έψαχνε στα πλευρά για κάποια θήκη όπλου, ο Hernandez κατέβασε ξαφνικά τα χέρια του παγιδεύοντας του καρπούς του φαλαγγίτη. Περιστράφηκε συμπαρασύροντας τον Francisco ενώ αυτός προσπαθούσε να στρέψει το πιστόλι του προς το κεφάλι του Hernandez. H γροθιά του όμως εκτοξεύτηκε με μεγάλη ταχύτητα, χτυπώντας τον φαλαγγίτη στη μούρη. Ζαλίστηκε, παραπάτησε και του έπεσε το πιστόλι. Ο Hernandez τον άφησε να πέσει και με μια κλωτσιά έσπρωξε μακριά το όπλο.
«Βοήθεια!» φώναξε ο Escobar. «Βοήθεια!»
Όμως, οι φωνές του από το βάθος αυτού του μεγάλου σπιτιού δεν μπορούσαν να φτάσουν ως έξω στον δρόμο.
Ο Francisco, ακόμα ζαλισμένος, πέρασε τα χέρια του από το πρόσωπό του. Όμως ο τύπος ήταν γεροδεμένος και αυτή η αδυναμία δεν θα κρατούσε πολύ. Ο Hernandez είχε καταλάβει ότι ο φαλαγγίτης δεν ήταν του χεριού του. Την ώρα που σηκωνόταν, ο Hernandez σάλταρε πάνω του και του έδωσε μια κουτουλιά στο στήθος. Ο Francisco έφυγε τρεκλίζοντας προς τα πίσω και έπεσε πάνω σε μια καρέκλα.
Ο συμβολαιογράφος δεν μπορούσε πλέον ούτε καν να μιλήσει και μοναχά κλαψούριζε. Ο τρόμος τον είχε καθηλώσει στην πολυθρόνα του.
O Francisco κατάφερε να σταθεί ξανά στα πόδια του και με μια κλωτσιά έστειλε τον Hernandez στην άλλη άκρη του δωματίου. O αναρχικός πήγε να βάλει το χέρι στην τσέπη του. Δεν θα είχε όμως χρόνο για να βγάλει το πιστόλι του από τη θήκη και να το απασφαλίσει. Ο Francisco ερχόταν ίσια καταπάνω του, με τα χέρια του τεντωμένα και τα μάτια του πιο ψυχρά από ποτέ. Ήταν ελαφρά σκυμμένος και είχε τον βηματισμό παλαιστή. Τα χείλη του αιμορραγούσαν.
Ο Hernandez έκανε πίσω προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο. Είχε στην πλάτη του την πολυθρόνα του Escobar, που στο μεταξύ είχε συνέλθει από τον αρχικό του τρόμο. Ίσως ωθούμενος από τη δύναμη της απόγνωσης είχε καταφέρει να σταθεί όρθιος. Είχε αρπάξει ένα μαχαίρι που βρισκόταν πάνω στο τραπέζι και το κράδαινε με έναν θεατρινίστικο τρόπο. Ο Hernandez απέφυγε την επίθεση του Francisco και ταυτόχρονα την προσπάθεια του Escobar να τον μαχαιρώσει. Ο Hernandez αναρρίγησε. Είχε φοβία για τα μαχαίρια. Η παγωμένη λεπίδα που έσκιζε τη ζωντανή σάρκα… Ήταν η στιγμή που δέχτηκε μια γροθιά στον κρόταφο, ένα χτύπημα που τον στροβίλισε σε μια άβυσσο, κάνοντάς τον να χάσει για μια στιγμή ακόμα και την όρασή του. Και ήταν τότε που το μαχαίρι του Escobar αποτελούσε μια πραγματική απειλή για τον λαιμό του.
Με ένα σθένος που το γεννούσε η απελπισία, ρίχτηκε στον Francisco. Κατ’ αρχήν για να αποφύγει το μαχαίρι. Κλώτσησε το τραπέζι, καταφέρνοντας έτσι να κερδίσει λίγο χώρο. Έκανε έναν ελιγμό στο πλάι και ύστερα εξαπέλυσε τη γροθιά του με όλη του τη δύναμη. Χτύπησε τον Francisco στον λαιμό, στο Μήλο του Αδάμ. Εκείνος κοκκάλωσε, με το στόμα ανοιχτό, αγωνιώντας να ανασάνει. Με πεταγμένα μάτια κοιτούσε τον Hernadez. Ύστερα κατέρρευσε στο πάτωμα, σαν σακί που δεν είχε πια ζωή.
O Escobar έβγαλε μια τσιρίδα τρόμου. Το παιχνίδι πια παιζόταν από την άλλη πλευρά.
O Hernandez πέρασε το χέρι του από το ιδρωμένο μέτωπό του. Ακόμα έτρεμε από την ένταση. Έβγαλε το πιστόλι από την τσέπη και το έστρεψε προς τον Escobar. O αντίχειράς του ήδη έσπρωχνε την ασφάλεια. Ο συμβολαιογράφος έσκουψε για ακόμα μια φορά κι ύστερα σιώπησε, εντελώς παραλυμένος.
Ο Hernandez έτριξε τα δόντια του. «Δεν ξέρω τι με κρατάει από το να σου τινάξω τα μυαλά, σιχαμένε», είπε με ένα αγκομαχητό. «Αλλά από την άλλη, μπορείς ακόμα να μου προσφέρεις υπηρεσίες».
«Δεν σου έκανα κάτι» κλαψούρισε ο Escobar. «Σε παρακαλώ».
«Αυτός ο τύπος μού είχε κάνει λιγότερα από εσένα. Και κοίταξε τι όμορφο πτώμα που είναι.»
Γράπωσε τον Escobar από το χέρι.
«Άφησέ με» τσίριξε ο τύπος που προσομοίαζε στον Sancho Panza.
O Hernandez τον έσυρε μέχρι το άψυχο πτώμα. «Κοίταξε. Κοίταξέ τον καλά. Ένας ακόμα που δεν θα παίζει τα βρώμικα παιχνίδια σας. Είναι δική σου επιλογή αν θα έχεις το ίδιο τέλος ή αν θα γλυτώσεις το άθλιο τομάρι σου».
Με μια σπρωξιά πέταξε τον Escobar στην πολυθρόνα του. «Είπες πως υπάρχει και μια γριά υπηρέτρια. Πού είναι;»
Πήγε και άνοιξε την πόρτα της τραπεζαρίας. Έτσι θα μπορούσε να ελέγχει τι γινόταν στην είσοδο του σπιτιού. Το τηλέφωνο βρισκόταν στο γραφείο και κανείς δεν θα μπορούσε να φτάσει ως αυτό δίχως να τον αντιληφθεί.
«Έχει ξαπλώσει. Της είπα να πάει να ξεκουραστεί όταν τελείωσα το δείπνο μου.»
«Πώς και δεν κατέβηκε να δει τι συμβαίνει με όλους αυτούς τους θορύβους;»
«Είναι σχεδόν τελείως κουφή.»
Τα χέρια του Hernandez έτρεμαν ακόμα καθώς σέρβιρε στον εαυτό του ένα μεγάλο ποτήρι manzanilla. «Θα κάνουμε μια συμφωνία οι δυο μας. Και καθώς με κατηγόρησες ότι είμαι προδότης, τώρα είναι η δική σου σειρά».
To πρόσωπο του Escobar χλώμιασε. «Όχι, όχι!» βόγγηξε.
«Ω, ναι, ναι» απάντησε ο Hernandez. «Έχοντας φτάσει σε αυτό το σημείο, δεν είναι πολλά αυτά που μπορεί να αρνηθεί ο ένας στον άλλον. Έτσι δεν είναι;»
«Μα τι θέλεις, τέλος πάντων;» είπε επιφυλακτικά ο Escobar. «Θα κανονίσω να επιστρέψεις στην Ισπανία και θα σου βρω δουλειά, έτσι όπως υποσχέθηκα.»
O Hernandez έβαλε τα γέλια. «Α, όχι. Δεν με ενδιαφέρουν πια όλα αυτά. Κάτι άλλο θέλω. Θέλω να ξέρω που θα μπορούσα να συναντήσω το Ισπανικό Άλογο».
Ο Escobar άρχισε να κουνάει τα χέρια του απεγνωσμένα, ανίκανος να εκφράσει με λόγια αυτό που ήθελε να πει. Τα μάτια του είχαν πεταχτεί και το στόμα του είχε στεγνώσει.
«Αδύνατον», κατάφερε τελικά να τσιρίξει. «Αδύνατον! Δεν γνωρίζω που ακριβώς βρίσκεται».
«Αλήθεια; Αφού λοιπόν είναι έτσι…» μουρμούρισε ο Hernandez και σήκωσε το όπλο του.
«Όχι!»
«Μα πλέον κανείς μας δεν είναι χρήσιμος στον άλλον. Καλύτερα να τελειώνουμε. Τουλάχιστον θα μπορώ να επιστρέψω στο Παρίσι και να συνεχίσω τη ζωή μου, έχοντας εκπληρώσει την αποστολή που μου είχαν αναθέσει οι σύντροφοί μου».
«Μη με πυροβολήσεις» ούρλιαξε ο συμβολαιογράφος.
«Αφού έτσι κι αλλιώς δεν ξέρεις τίποτα.»
O Escobar έσφιγγε τα χέρια του.
«Θα με σκοτώσει αν μιλήσω».
«Το ίδιο δεν κάνει αν σε καθαρίσω εγώ;» ρώτησε αδιάφορα ο Hernandez. «Έχω ένα σχέδιο που μπορεί να σε βγάλει από αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Εφόσον, εννοείται, παίξεις καθαρό παιχνίδι. Δική σου η επιλογή.»
«Τι συμφωνία μού προτείνεις;» ψέλλισε ο Escobar.
«Θα σου εξηγήσω» είπε ο Hernandez γεμίζοντας ξανά το ποτήρι του με manzanilla. Είχε πια ανακτήσει την αυτοκυριαρχία του.
Ήταν ακριβώς εκείνη η στιγμή που ακούστηκαν βαριά βήματα στις σκάλες ενώ ταυτόχρονα άρχισε να χτυπάει το τηλέφωνο στο γραφείο.
Το red n’ noir προτείνει βιβλία του Δαίμονα:
-
Προϊόν σε προσφορά
Η δικαιοσύνη των περιπλανώμενωνOriginal price was: €2,12.€1,48Η τρέχουσα τιμή είναι: €1,48. -
Προϊόν σε προσφορά
Ο Simenon έχει ένα προαίσθημαOriginal price was: €2,12.€1,48Η τρέχουσα τιμή είναι: €1,48. -
Προϊόν σε προσφορά
Η συνηθισμένη άτυχη περιπέτεια του Αρχιβάλδη ΡαποπόρOriginal price was: €6,36.€4,45Η τρέχουσα τιμή είναι: €4,45.
Το red n’ noir προτείνει βιβλία του Δαίμονα:
-
Προϊόν σε προσφορά
Δίχως ίχνος μεταμέλειαςOriginal price was: €8,48.€5,94Η τρέχουσα τιμή είναι: €5,94. -
Προϊόν σε προσφορά
Ο ύποπτοςOriginal price was: €7,00.€6,30Η τρέχουσα τιμή είναι: €6,30.
