Έχοντας σταθεί απέναντι στον καθρέφτη, ο Hernandez έδεσε τη γραβάτα του και έστρωσε προσεκτικά τα μαλλιά του. Ήταν τέσσερις το απόγευμα αλλά εξακολουθούσε να κάνει ζέστη. Ωστόσο, ο Hernandez αισθανόταν καλά. Είχε τσιμπήσει κάτι κατά τις δύο και είχε απολαύσει μια μεσημεριανή σιέστα που είχε συμπληρώσει τη βραδινή του ξεκούραση. Ύστερα είχε κάνει ένα ντους. Τώρα ήταν πλήρως συγκεντρωμένος και οι μύες του σώματός του ήταν σε ετοιμότητα. Υπήρχε μονάχα ένα τσίμπημα στην καρδιά, όπως κάθε φορά που ήταν έτοιμος να χωθεί στη δράση.
Έξω, τα νεαρά κορίτσια γελούσαν καθώς περνούσαν κι ένα ελαφρύ αεράκι ανακάτευε απαλά τα φύλλα των πλατανιών. Ο Hernandez έτριξε τα δόντια του. Όλα φαίνονταν τόσο ήρεμα αλλά κάπου εκεί έξω οι άντρες του Ισπανικού Αλόγου βασάνιζαν ανθρώπους.
Έβαλε το πιστόλι στην τσέπη του και κατέβηκε τις σκάλες. Η περιοχή των σφαγείων δεν ήταν μακριά αλλά ο Hernandez προτίμησε να πάρει το αυτοκίνητο. Η πλατεία τού φάνηκε εξίσου δυσοίωνη με την πρώτη φορά που την αντίκρισε, όσο για το σπίτι του συμβολαιογράφου φαινόταν εξίσου απρόσωπο και κενό. Έκατσε για λίγο μέσα στο αμάξι, έκλεισε τα μάτια του και τράβηξε δυο ρουφηξιές από το τσιγάρο του. Ύστερα, μετά από μια παύση, ρίχτηκε σε αυτή την περιπέτεια.
Το κουδούνι μόλις που ακούστηκε να χτυπάει κάπου στα βάθη του σπιτιού. Το αίσθημα ότι υπνοβατούσε τον κατέλαβε, λες κι η ζωή είχε σταματήσει εκεί μέσα ένα αιώνα πριν, αφήνοντας μόνο φαντάσματα και παλιά έπιπλα που σάπιζαν κάτω από καλύμματα για τη σκόνη.
Δεν υπήρχε τίποτα εδώ που να υποδείκνυε ότι αυτό ήταν το σπίτι ενός ανθρώπου της δράσης, και προς στιγμή ο Hernandez αναρωτήθηκε μήπως ο Chiquito και οι φίλοι του είχαν κάνει λάθος. Όμως η πόρτα άνοιξε απότομα και οι αμφιβολίες του Hernandez εξαφανίστηκαν αμέσως. Ο άντρας που άνοιξε την πόρτα ήταν μεγαλόσωμος και μυώδης.
«Ο κύριος;»
«Θα ήθελα να δω τον κύριο Escobar.»
Οι δύο άντρες ζύγισαν ο ένας τον άλλο. O Hernandez παρατήρησε το έμβλημα στο πέτο του σακακιού του τύπου˙ μια ζυγαριά που διασταυρωνόταν με πέντε βέλη, το έμβλημα της Φάλαγγας. Ο τύπος είχε το χέρι του στην τσέπη.
«Για ποιο ζήτημα;» ρώτησε.
«Πρέπει να τον δω» απάντησε ο Hernandez. Έβγαλε ένα τσιγάρο και το άναψε ήρεμα.
O τύπος τον αγριοκοίταξε. «Για ποιο ζήτημα;» επανέλαβε. «Ο κύριος Escobar δεν συναντά κανέναν δίχως προγραμματισμένο ραντεβού.»
«Εμένα θα με συναντήσει. Έχει να κάνει με μια κληρονομιά.»
«Ποιο είναι το όνομά σας, κύριε;»
«Είναι εμπιστευτικό.»
Ο τύπος δίστασε προς στιγμή. «Θα ρωτήσω. Περιμένετε εδώ.»
Του έκλεισε την πόρτα στα μούτρα πριν ο Hernandez προλάβει να αντιδράσει. Έξυσε το κεφάλι του. Είχε προσπαθήσει να καταρτίσει ένα σχέδιο δράσης αλλά από εμπειρία γνώριζε πως πολλές φορές τέτοιοι σχεδιασμοί είναι ανούσιοι. Όμως ξαφνικά η πόρτα άνοιξε, όπως είχε συμβεί και την πρώτη φορά.
«Περάστε» είπε ο φαλαγγίτης. Είχε την απότομη φωνή κάποιου που μόλις του χάλασαν τον ύπνο.
Ο διάδρομος ήταν μακρύς και σκοτεινός, καλυμμένος με ταπισερί που έμοιαζαν με αυτές του Alcazar, με κυρίαρχα χρώματα το μαύρο και το χρυσό. Υπήρχαν πόρτες κι απ’ τις δυο πλευρές του διαδρόμου που θύμιζαν μαυσωλείο. Από κάπου ερχόταν ο ήχος γραφομηχανής.
Όμως, στο βάθος αυτού του διαδρόμου το σπίτι ανοιγόταν σε έναν εκθαμβωτικά ηλιόλουστο κήπο με τριανταφυλλιές.
«Ίσια» είπε ο φαλαγγίτης με τόνο διαταγής. Ο Hernandez του χαμογέλασε από την άκρη του στόματός του. Αυτοί οι τύποι ήταν επιφυλακτικοί σαν νυφίτσες.
Ο φαλαγγίτης χτύπησε μαλακά μια πόρτα και μπήκε μέσα. Ύστερα έκανε λίγο πίσω για να αφήσει χώρο στον Hernandez να περάσει, ρίχνοντάς του την αποδοκιμαστική ματιά κάποιου που μόλις έχει αντιληφθεί απρεπή συμπεριφορά. Το δωμάτιο είχε σπαρτιάτικη αισθητική, έτσι όπως είναι τα γραφεία των συμβολαιογράφων σε όλο τον κόσμο. Επιπλέον, ο φωτισμός του ήταν χαμηλός. Ο Escobar σηκώθηκε. Ήταν ένας παχουλός κοντούλης τύπος, με πόδια ακόμα πιο κοντά.
«Ο κύριος;» είπε.
H ματιά του όμως δεν ήταν πάνω στον Hernandez. Εκείνος στράφηκε και αντιλήφθηκε πως κάποιο νόημα είχε κάνει ο Escobar στον φαλαγγίτη που είχε βγει από το γραφείο.
«Το μήνυμα δόθηκε» σκέφτηκε ο Hernandez. «O μπράβος θα στηθεί πίσω από την πόρτα και θα προσπαθεί να ακούει. Μάλλον τα πράγματα θα είναι δυσκολότερα απ’ ότι νόμιζα».
«Ο κύριος Escobar;»
«Ο ίδιος. Ήρθατε, μου είπαν, για κάποια κληρονομιά. Περί τίνος πρόκειται;»
Η πόρτα είχε κλείσει και ο τύπος απ’ έξω μόλις που θα άκουγε έναν ψίθυρο. Και δεν θα έμπαινε μέσα παρά μόνο αν τον καλούσε ο Escobar. Ο Hernandez έκανε λίγο στο πλάι ώστε αν ο τύπος όρμαγε μέσα, να μην έπεφτε κατευθείαν πάνω του.
«Για τη δική σου κληρονομιά. Είμαι εδώ για να σε σκοτώσω.»
Ο συμβολαιογράφος τινάχτηκε και πήγε να φωνάξει.
«Μην κάνεις τίποτα», είπε ο Hernandez. «Δεν πρόκειται να σε πειράξω. Ορίστε, πάρε το πιστόλι μου». Έβγαλε το Star από την τσέπη του και το έριξε πάνω στο γραφείο. Γνώριζε πως έπαιρνε μεγάλο ρίσκο. Σίγουρα στο σπίτι υπήρχαν κι άλλοι φαλαγγίτες ενώ τα παράθυρα του ισογείου ήταν καγκελόφραχτα. Ο χοντρούλης τον κοιτούσε με γουρλωμένα μάτια κι έτρεμε. Έβγαλε από την τσέπη του μια ταμπακιέρα από ταρταρούγα, τράβηξε δυο ρουφηξιές, και μόνο τότε κατάφερε κάπως να συνέλθει.
«Αλήθεια; Και γιατί λοιπόν εγκαταλείπεις την αποστολή σου;» Η φωνή του ήταν χαμηλή και γλοιώδης, έχοντας μια σιχαμένη παπαδίστικη χροιά.
«Για μια σειρά από λόγους» απάντησε ο Hernandez.
«Αν όλο αυτό είναι κάποιο αστείο, είναι κακόγουστο» είπε με θράσος ο συμβολαιογράφος.
Ο Hernandez άναψε χαλαρά ένα τσιγάρο. «Δεν είναι αστείο, και θα το συνειδητοποιήσεις για τα καλά όταν σου πω ότι το όνομά μου είναι Hernandez και ανήκω στη FAI1»
O Escobar συνοφρυώθηκε κι έπεσε σιωπή. Οι δύο άντρες κοιτάζονταν με αμοιβαία καχυποψία.
«Και μάθε πως το πραγματικό μου όνομα είναι Villafranca. Δουλεύω με τον Etchegoyen, ή τουλάχιστον δούλευα. Villafranca, Etchegoyen… Μάλλον κάτι σου λένε αυτά τα ονόματα.»
O Escobar ξεροκατάπιε και δεν είπε τίποτα. Κοίταξε τον Hernandez που στεκόταν ακόμα όρθιος, με την πλάτη στον τοίχο, κι έβγαζε καπνό από τα ρουθούνια του. «Δεν είναι και πολύ συνετό το ότι ήρθες εδώ» είπε με ήπιο τόνο. «Διόλου συνετό ή πολύ γενναίο».
Ο Hernandez χαμογέλασε με προσποιητό τρόπο. «Ω, όχι» είπε με ήπιο τόνο, αντίστοιχο με αυτόν του συμβολαιογράφου. «Γιατί οι μπελάδες είναι μοιρασμένοι στα ίσια, για μένα και για σένα. Και αυτή τη φορά, πίστεψέ με, δεν έχεις τρόπο να γλυτώσεις».
Ο Escobar δίστασε. «Δεν καταλαβαίνω» είπε εντέλει.
«Δεν είναι και τόσο δύσκολο να καταλάβεις. Ποιος ξέρει από ποια πληροφορία που είχες λάβει, γνώριζες ήδη πως μου έχει ανατεθεί να σε καθαρίσω. Είσαι επικίνδυνος τύπος, Escobar».
Εκείνος χαμογέλασε, παίρνοντάς το προφανώς ως φιλοφρόνηση.
«Οι σύντροφοί μου είναι απολύτως αποφασισμένοι να σε βγάλουν από τη μέση. Σε μένα έλαχε ο κλήρος. Κι έτσι βρεθήκαμε εδώ οι δυο μας.»
Κάπως καθησυχασμένος, ο Escobar έγειρε στην πολυθρόνα του. «Κάτσε», είπε στον Hernandez δείχνοντάς του μια καρέκλα.
«Όχι. Προτιμώ να είμαι όρθιος.» Θεωρούσε το να είναι όρθιος ως πιο καλή αμυντική στάση.
«Τι αποδείξεις έχω όμως ότι…», ξεκίνησε να λέει ο Escobar.
O Hernandez έβγαλε μια εφημερίδα από την τσέπη του και την πέταξε πάνω στο γραφείο.
«Αυτή την απόδειξη» είπε. «Διαβάζεις γαλλικά;»
«Άπταιστα.»
«Έμαθες κάπως ότι επιλέχθηκα εγώ για να σε εκτελέσω και έστειλες έναν από τους πράκτορές σας, έναν πληρωμένο μπάτσο, τον Remery, για να με καθαρίσει. Λίγα δάκρυα θα χύνονταν για έναν αναρχικό. Όμως το πράγμα στράβωσε κι ήμουν εγώ αυτός που έφαγε τον Remery.»
«Καλώς» είπε ο Escobar. «Δεν βλέπω όμως…»
«Μα είναι πολύ απλό» είπε ο Hernandez. «Είναι αλήθεια πως είμαι αναρχικός, ή τουλάχιστον ήμουν. Yποστήριζα όμως πάντα τη μη βία. Δεν μπορεί κανείς να οικοδομήσει πάνω σε θεμέλια ποτισμένα με αίμα».
Ο Escobar έκανε ένα νεύμα με το κεφάλι του. Δεν ήταν ακριβώς η δική του άποψη. Χαμογέλασε και κοίταξε τον Hernandez με τον τρόπο που κάποιος γελάει με την παιδική αθωότητα.
Ο Hernandez άναψε ένα τσιγάρο και άρχισε να βηματίζει μέσα στο γραφείο. «Καταλαβαίνω ότι με θεωρείς έναν ονειροπόλο. Δεν νομίζεις όμως ότι ξύπνησα συνειδητοποιώντας το γεγονός πως η αναρχία είναι μια ουτοπία και οι αναρχικοί έχουν χάσει οριστικά τη μάχη; Αποφάσισα να αλλάξω πλευρά και να επιστρέψω στις ομορφιές της πατρίδας μου.»
Ακολούθησε μια παύση. «Ωστόσο, θα πρέπει να βρω κάποια δουλειά. Βαρέθηκα να δουλεύω στις οικοδομές στη Γαλλία.»
«Γνωρίζω» συνέχισε ο Hernandez, «πως ανάμεσά σας υπάρχουν και αρκετοί τυχοδιώκτες. Όμως γύρω από εσένα βρίσκονται έντιμοι άνθρωποι. Άνθρωποι σαν εσένα, Escobar, που έκαναν την Ισπανία μεγάλη και ευημερούσα». Το μυαλό του όμως ήταν στο υποβαθμισμένο οδικό δίκτυο και τους αγρότες που ήταν ντυμένοι σαν ζητιάνοι, σε μια επαρχία που ήταν από τις πλουσιότερες της Ισπανίας.
Ο Escobar είχε φουσκώσει από περηφάνια. «Τι είναι λοιπόν αυτό που θέλεις;»
«Σου είπα. Να επιστρέψω στην Ισπανία και να βρω μια δουλειά εδώ. Σίγουρα θα έχεις αντιληφθεί πως είμαι πρόθυμος να παρέχω συγκεκριμένες υπηρεσίες για να πετύχω αυτό το είδος αμνηστίας.»
«Αναρωτιέμαι» είπε ο Escobar κάνοντας μια γκριμάτσα «τι είδους υπηρεσίες μπορείς να μας προσφέρεις. Μπα, δεν νομίζω ότι σε χρειαζόμαστε».
Ήδη ετοιμαζόταν να φωνάξει τον φρουρό του. Το γεγονός ότι το όπλο του Hernandez ήταν στη διάθεσή του, ότι ο Hernandez ήταν άοπλος, τον έκανε να αισθάνεται άνετα.
«Περίμενε» είπε ο Hernandez. «Οι νεκροί δεν μπορούν να δώσουν πληροφορίες, ούτε κι εκείνοι που είναι πεταμένοι στη φυλακή. Τι θα κερδίσεις αν με σκοτώσεις; Είναι πολύ βιαστικό εκ μέρους σου. Έχω να σου κάνω μια πολύ καλύτερη πρόταση.»
Τσάκισε το τσιγάρο του στο τασάκι κι έσκυψε πάνω στο γραφείο. «Είμαι βέβαιος πως είχες στείλει έναν κάποιον Cameron για να παρακολουθεί τις κινήσεις μου. Γνωριστήκαμε πρόσφατα στο Cerbere. Ξέρεις τι του συνέβη; Την τελευταία φορά που τον είδα κουνιόταν νεκρός από το κύμα της θάλασσας.»
«Πού το πας;»
«Άκου την πρόταση που έχω να σου κάνω», είπε ο Hernandez.
(1) Ιβηρική Αναρχική Ομοσπονδία
Το red n’ noir προτείνει βιβλία του Δαίμονα:
-
Προϊόν σε προσφορά
Ο Simenon έχει ένα προαίσθημαOriginal price was: €2,12.€1,48Η τρέχουσα τιμή είναι: €1,48. -
Προϊόν σε προσφορά
Ο άνθρωπος που σκότωσε τον NτουρούτιOriginal price was: €5,00.€3,50Η τρέχουσα τιμή είναι: €3,50. -
Προϊόν σε προσφορά
Η συνηθισμένη άτυχη περιπέτεια του Αρχιβάλδη ΡαποπόρOriginal price was: €6,36.€4,45Η τρέχουσα τιμή είναι: €4,45.
Το red n’ noir προτείνει βιβλία των εκδόσεων «D»
-
Προϊόν σε προσφορά
Δίχως ίχνος μεταμέλειαςOriginal price was: €8,48.€5,94Η τρέχουσα τιμή είναι: €5,94. -
Προϊόν σε προσφορά
Το πάθος ενός ανθρώπουOriginal price was: €2,12.€1,48Η τρέχουσα τιμή είναι: €1,48.
