Ειρηνοδικείο Αθηνών

Το ταξί με άφησε στο Εφετείο, δίπλα στα υπόγεια που οι κλούβες ξεφορτώνουν κρατούμενους το πρωί για να φορτώνουν αιώνες κάθειρξης τα μεσημέρια στην επιστροφή για τον Κορυδαλλό. Εκείνες τις σκάλες που συμβολίζουν τον Γολγοθά της ποινικής δικαιοσύνης δεν χρειάστηκε να την ανέβω καθώς η δουλειά μου ήταν στο Ειρηνοδικείο.

Παρά τα μαρμάρινα του ρούχα στέκει κρυμμένο, σχεδόν ντροπιασμένο το κτίριο του Ειρηνοδικείου δίπλα στο δικαστικό μέγαρο της Λουκάρεως. Περπάτησα για λίγο αναζητώντας την είσοδο του πίσω από τα εργοαταξιακά παραπετάσματα. Μια άλλη Θεά δείχνει να κυβερνάει αυτό το μέρος, ίσως κάποια μικρή ανιψιά της Θέμιδος.

Οι εργοταξιακές λαμαρίνες που εκτείνονται δημιουργώντας τον υπαίθριο διάδρομο, καθόριζαν τελικά το σημείο που θα με οδηγήσει στην είσοδο. Ο μέσος όρος ηλικίας όσων δικηγόρων τον διαβαίνουν είναι αισθητά χαμηλός, ασκούμενοι στην πλειοψηφία τους μάλλον, που περπατάνε μιλώντας βιαστικά, ανά ζεύγη ή στο τηλέφωνο, και αυτό είναι το μόνο κοινό με τα υπόλοιπα δικαστήρια.

Το κυλικείο το έχει αναλάβει κάποια εταιρία που διαλαλεί την παρουσία της με την σχετική ταμπέλα. Ζητάω έναν καφέ φίλτρου και ο αγενέστατος, ιδιόκτητης υποθέτω από το ύφος του, μου τον προσφέρει αμέσως. Πίνω μια γουλιά από αυτό το κρύο τσάι που μου σέρβιρε και το πετάω στα σκουπίδια λίγο πριν την είσοδο.

Ένα πολύβουο μελίσσι από δικηγόρους

Η ατμόσφαιρα απομαγεμένη. Δεν έχει τίποτα από το τελετουργικό δέος που προκαλεί η Δικαιοσύνη. Έχει κάτι απόκοσμο και ψυχρό που θυμίζει δημόσια υπηρεσία και όχι την ατόφια εχθρικότατη της δικαστικής εξουσίας. Ένα πολύβουο μελίσσι από δικηγόρους που τρέχουν από γραφεία εισαγγελέων σε κιόσκια με φωτοτυπίες και πίσω για παράβολα σε ένα αυτοσχέδιο τσαρδί στημένο στην είσοδο, ανταλλάσοντας ακατάληπτες γραφειοκρατικές ορολογίες είναι η εικόνα που συνθέτει τον δεύτερο όροφο. Γραμματείς με καροτσάκια δανεισμένα από σούπερ μάρκετ με το κέρμα των 50 σεντς αιώνια εγγύηση, τσουγγράνε μεταξύ τους βιαστικοί στους δαιδαλώδεις, χαμηλοτάβανους διαδρόμους με φόντο τα πράσινα κουφώματα των παραθύρων του ορόφου. 

Οι τετράγωνες δικαστικές αίθουσες που κρύβονται σε κάθε πτυχή θυμίζουν περισσότερο μεγάλα γραφεία ή χώρους εξυπηρέτησης πελατών σε μικρή τράπεζα. Δικηγόροι και διάδικοι εναλλάσσονται με ταχύτητα από τις θέσεις ακροατηρίου στα εδώλια και τα δικηγορικά έδρανα. Οι θέσεις του ακροατηρίου λειτουργούν περισσότερο σαν χώρος αναμονής.

Καθ’ έξιν εραστές του γραφειοκρατικού ιλίγγου

Ο Πρόεδρος με ένα στυλό μπικ και μια κόλα χαρτί στην οποία κρατάει σημειώσεις ακούει τις διαφορές και τα επιχειρήματα των διαδίκων με έναν συνδυασμό σοβαρότητας και ταχύτητας σαν να πρόκειται για τηλεπαιχνίδι.

Δεν θα μπορούσε η διαδικασία να εμπνεύσει κάποιο δικαστικό δράμα παρά μονάχα να αποτελέσει το κοίτασμα για την εξόρυξη δεκάδων κωμικών βινιετών. Η δημοσιογραφική περιγραφή της κάθε υπόθεσης θα μπορούσε να χωρέσει σε ένα τουί.

Ασφαλιστικές εταιρίες που δεν θέλουν να πληρώσουν μια παραπάνω γρατζουνιά και 60άρηδες άντρες που με αφορμή μια γρατζουνιά ζητούν από την Ασφαλιστική του αντίδικου τους να τους πληρώσει μια συνολική ανακαίνιση του οχήματος, εναλλάσσονται ανά δέκα λεπτά. Καθ’ έξιν εραστές του γραφειοκρατικού ιλίγγου και της ασφαλιστικής απάτης διεκδικούν την ορατότητα τους από την Δικαιοσύνη για όσο χρόνο διαρκεί ένα σκετσάκι.

Ιατροδικαστές των αυτοκινήτων

Μόνη σταθερά οι πραγματογνώμονες των Ασφαλιστικών, κάτι σαν ιατροδικαστές των αυτοκινήτων, που με σταθερή φωνή, υπηρεσιακή ουδετερότητα στην γεύση της και τεχνική ορολογία εξηγούν τα δεδομένα προσπαθώντας να κρατήσουν την φωνή τους χρωματισμένη στο γκρίζο του πάγου και του γραφειοκρατικού κύρους.

Έπειτα οι εμπλεκόμενοι διάδικοι με τους μάρτυρες τους, κάποιον πολύ κοντινό συγγενή πάντα, να εξηγούν πασχίζοντας να πείσουν για το δίκιο τους κουνώντας τα χέρια τους σαν βρίσκονται εκείνη την στιγμή και να ξαναζούν τα δραματικά γεγονότα του ξεχαρβαλώματος του αριστερού καθρέφτη τους από το διερχόμενο μηχανάκι.

Η ώρα περνάει. Η ομοιότητα των υποθέσεων που διαδέχονται η μία την άλλη είναι εθιστική σαν κακό μεσημεριανό τηλεοπτικό προϊόν. Καμιά απόφαση δεν ανακοινώνεται αμέσως. Δεν θα μάθω ποτέ ποιος από κάθε ζευγάρι βγήκε νικητής. Φεύγω με την επίγευση ότι οι νικητές της κάθε υπόθεσης θα προκριθούν για να διαγγωνιστούν μεταξύ τους με τελικό έπαθλο ένα αμάξι ή ένα πλήρες ασφαλιστικό πακέτο.