Περιγραφή
Το κεφάλι του καθηγητή Dowell
Πίσω από τις κλειστές πόρτες ενός ιατρικού εργαστηρίου, ο καθηγητής Κερν επαναφέρει στη ζωή τον μέντορά του, τον καθηγητή Ντόουελ ή καλύτερα το κεφάλι του καθηγητή Ντόουελ. Το κοφτερό μυαλό του Ντόουελ είναι απαραίτητο στον Κερν προκειμένου να υλοποιήσει τα πειράματά του. Η νεαρή βοηθός του Κερν, Μαρί Λοράν, έχοντας αναπτύξει μια φιλική σχέση με το κεφάλι του Ντόουελ, μαθαίνει όλο το ιστορικό της επιστημονικής εργασίας του χειρουργού Κερν με τον καθηγητή. Από εκείνη τη στιγμή σκοπός της γίνεται να αποκαλύψει τα εγκλήματα στα οποία προχωρά ο Κερν.
Μπορεί ένα ανθρώπινο κεφάλι να υπάρχει χωριστά από το σώμα; Μπορεί να σκέφτεται, να μιλάει, να αισθάνεται και να έχει πλήρη συνείδηση; Είναι δυνατόν να σωθεί η ζωή ενός ανθρώπου «ράβοντας» το κεφάλι του στο υγιές σώμα κάποιου άλλου; Και, το πιο σημαντικό, τι μπορεί να περιμένει η ανθρωπότητα, αν η εκπληκτική ανακάλυψη του καθηγητή Ντόουελ πέσει σε εγκληματικά χέρια;
Το κεφάλι του καθηγητή Dowell
“Η κεντρική ιδέα του έργου είναι η επαναφορά και διατήρηση στη ζωή ενός ανθρώπινου κεφαλιού, διατηρώντας παράλληλα αποτελεσματικά και την εγκεφαλική δραστηριότητά του. Ο καθηγητής Κερν είναι ένας επιφανής επιστήμονας, ο οποίος μέσα στο εργαστήριό του επιδιώκει την επαναφορά στη ζωή ανθρώπινων οργάνων απομονωμένων από το σώμα. Τίποτα δεν στέκεται εμπόδιο στις επιδιώξεις του, οδηγείται μόνο από την ιδέα της επίτευξης του στόχου του και για αυτό είναι ικανός να κάνει τα πάντα, ακόμη και έγκλημα. Έχοντας επαναφέρει στη ζωή το κεφάλι του δασκάλου του, του καθηγητή Ντόουελ, αναγκάζει τον σπουδαίο επιστήμονα, ο οποίος βρίσκεται σε δραματική θέση, στην πραγματικότητα είναι όμηρός του, να τον βοηθήσει σε αυτήν την κατεύθυνση.
(…)
Στη Ρωσία ο Μπελιάεφ έχει χαρακτηριστεί ως ο Ρώσος Ιούλιος Βερν. Και αυτός, όπως και ο Ιούλιος Βερν, κατάφερε να συλλάβει με τη φαντασία του αρκετές ιδέες, πολύ πριν αυτές γίνουν επιστημονική γνώση. Τα βιβλία του Μπελιάεφ προκάλεσαν στον σοβιετικό αναγνώστη το ενδιαφέρον για την επιστήμη, την έρευνα και τον πειραματισμό. Οι χαρακτήρες των βιβλίων του, αν και πολλοί από αυτούς ανήκαν στη δυτική κοινωνία, ήταν προικισμένοι με θάρρος, με τις πιο φωτεινές προθέσεις και ήθος. Ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος που το είδος της επιστημονικής φαντασίας φαινόταν αρκετά δελεαστικό στους αναγνώστες”.
(ΚΑΤΙΟΥΣΑ)
