Περιγραφή
Κι ενώ ο δίσκος παίζει αυτή τη μουσική, εγώ κλείνω τα μάτια και βλέπω και πάλι τον νεαρό ατρόμητο υπολοχαγό να ανεβαίνει πάνω στο φορτηγό μας. Έπειτα τα ανοίγω και πάλι και τα ξανακλείνω. Τον βλέπω και πάλι περήφανο και γενναίο μπροστά στην πύλη της Innocenti. Τα ανοίγω και πάλι και μετά τα ξανακλείνω. Τον Βλέπω και πάλι στη μέση μιας συνέλευσης στην οδό Conte Rosso, εκεί που υπάρχουν περισσότερα τσιγάρα από συντρόφους και μια ατμόσφαιρα που δεν σ’ αφήνει να αναπνεύσεις. Η ανάμνηση είναι μέσα μου τόσο ζωντανή, όσο πυκνός ήταν κι ο καπνός από τα τσιγάρα. Ίσως γι’ αυτό τα μάτια μου αρχίζουν να δακρύζουν.
