Περιγραφή
Τα θεατρικά. Πρώτος τόμος
Η Όμορφη πόλη, το πιο πολιτικοποιημένο έργο του Μποστ, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου, σηματοδοτεί την είσοδό του στον ελληνικό θεατρικό χώρο, καθώς είναι το πρώτο του έργο που παρουσιάζεται επί σκηνής. Συγκεκριμένα, το καλοκαίρι τού 1962 η επιθεώρηση με τον τίτλο Όμορφη πόλη ανεβαίνει στο Θέατρο ΠΑΡΚ της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, σε παραγωγή του Θεόδωρου Κρίτα και σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη. Αυτή η επιθεώρηση ήταν χωρισμένη σε δύο μέρη. Το Α Μέρος ήταν γραμμένο εξ ολοκλήρου από τον Μποστ, και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα αυτόνομο μονόπρακτο θεατρικό έργο, καθώς δεν ακολουθεί πιστά την παραδοσιακή μορφή της Επιθεώρησης με τα διαλογικά σκετς, τους μονολόγους και τα παρεμβαλλόμενα τραγούδια, έχει ενιαία θεματική, και οι αλληλοδιάδοχες σκηνές του είναι αλληλεξαρτώμενες και αλληλεπιδραστικές. Ενώ από την άλλη, το Β’ Μέρος, την τελική επιμέλεια του οποίου είχε ο Μίκης Θεοδωράκης, αποτελείτο από διάφορα σατιρικά σκετς εναλλασσόμενα με τραγούδια.
Το κείμενο του Μποστ που δημοσιεύεται για πρώτη φορά στην παρούσα έκδοση είναι το αποκατεστημένο κείμενο που προέκυψε ύστερα από αντιπαραβολή που έκανε ο γράφων ανάμεσα στο δακτυλογραφημένο κείμενο της Όμορφης πόλης που εντόπισε στο προσωπικό αρχείο τού Μποστ, και στο αντίστοιχο κείμενο που υπάρχει στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος “Λίλιαν Βουδούρη”, όπου και έχει παραχωρηθεί το αρχείο του Μίκη Θεοδωράκη. Και από τα δύο αυτά αρχειακά κείμενα έλειπαν -ευτυχώς- διαφορετικές σελίδες, γεγονός που επέτρεψε την πλήρη συμπλήρωση και αποκατάστασή του. […] (Από το σημείωμα του Κωνσταντίνου Κυριακού)
Τα θεατρικά. Πρώτος τόμος
Μέντης Μποσταντζόγλου (Χρύσανθος Βοσταντζόγλου), (1918-1996). Ο Χρύσανθος Βοσταντζόγλου του Κλεόβουλου και της Ουρανίας (γνωστός ως Μέντης Μποσταντζόγλου ή Μποστ) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Το 1920 η οικογένειά του κατέφυγε στο Γαλάτσι της Ρουμανίας και το 1926 εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα. Από παιδί έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, τις ξένες γλώσσες και τη ζωγραφική. Το παρατσούκλι Μέντης τον συνόδευε από τα γυμνασιακά του χρόνια. Το 1939 έδωσε εξετάσεις στην Σχολή Καλών Τεχνών, σταμάτησε όμως να παρακολουθεί μαθήματα έξι μήνες αργότερα, καθώς ήθελε να ακολουθήσει προσωπικό δρόμο. Την ίδια χρονιά πρωτοεμφανίστηκε ως εικονογράφος, στο περιοδικό “Νεοελληνικά Γράμματα” του Δημήτρη Φωτιάδη. Στο χώρο των γραμμάτων πρωτοεμφανίστηκε το 1945 με την έκδοση του βιβλίου “Ο Άγιος Φανούριος”. Θέμα για δούλεμα. Βοήθημα διά την κατανόησιν των κινέζων κλασικών του 20ου αιώνος, ήτοι των συγγραφέων Γκά-τσου και Βου-σβου-νι, με εμφανή ήδη στοιχεία, τις επιρροές που δέχτηκε από το καλλιτεχνικό ρεύμα του υπερρεαλισμού αλλά και του ιδιότυπου σατιρικού λόγου του. Το 1948 παντρεύτηκε τη Μαρία Παπαγιαννακοπούλου με την οποία απέκτησε δύο γιους, τον ζωγράφο Κώστα και τον ηθοποιό Γιάννη. Πέθανε το 1996 στην Αθήνα.
Τα θεατρικά. Πρώτος τόμος
