Η συνηθισμένη άτυχη περιπέτεια του Αρχιβάλδη Ραποπόρ

Περιγραφή

Η συνηθισμένη άτυχη περιπέτεια του Αρχιβάλδη Ραποπόρ : Ήταν μια φορά, θα πουν οι ψαλτάδες μας, ένας Εβραίος χωρίς όνομα που τον έλεγαν Αρχιβάλδη Ραποπόρ. Γεννήθηκε το 1943 σε μια μικρή πόλη του νότου, πέντε μέρες μετά το θάνατο του πατέρα του που είχε πεθάνει στη λαιμητόμο εξαιτίας μιας αντιφασιστικής ενέργειας που του είχαν αποδώσει. Και οι μαμές είπαν μετά, με φρίκη, για το σκληρό χαμόγελο που σημάδευε το πρόσωπό του σαν τον ξερίζωναν από τα σπλάχνα της μάνας του. Είπαν ακόμα οι μυστικοπαθείς χωρικές πως δεν έβγαλε την παραμικρή κραυγή, έτσι όπως το απαιτεί η πανάρχαια τελετή του ερχομού στον κόσμο, μα πως φάνηκε αντίθετα να χαίρεται το χωρισμό του από το μητρικό πλακούντα, σαν έκαψαν το σάρκινο κορδόνι που φυσικά τον ένωνε…

(…)Αρχιβάλδη,είπε ο Οσβάλντο,θα έπρεπε να επινοήσουμε μια καινούρια λέξη που να σημαίνει την ελπίδα,όπου ελπίδα και απελπισία θα είναι ένα,θα αποτελούν μία και μόνη οντότητα,αλλά δεν έιμαι γλωσσολόγος ούτε ποιητής.Πιστεύω στον κομμουνισμό,ή καλύτερα είμαι κομμουνιστής,ακόμα και αν δε σέβομαι πια τον Μαρξ,γιατί είμαι πεπεισμένος,απόλυτα πεπεισμένος,πως η κοινωνική αναγκαιότητα της μισθωτής εργασίας είναι μία θεμελιώδης καταπίεση που βασανίζει τη ζωή και αμαυρώνει τις απολαύσεις της,της ακρωτηριάζει,τις πνίγει.Μισώ την καταπίεση Αρχιβάλδη,τη μισώ με απέχθεια βαριά.Στη γλώσσα μας,πρόσθεσε,η ίδια έκφραση σημαίνει άλλοτε δουλειά και μαρτύριο,εργασία και βασανιστήριο: trabajo.Και οι άρχοντες,ήταν εκείνοι που δεν δούλευαν.Θέλω μία κοινωνία αρχόντων,Αρχιβάλδη,αρχόντων δίχως σκλάβους.

Τα βιβλία των εκδόσεων Ασύμμετρη Απειλή, μπορείτε να τα προμηθευτείτε από το φυσικό και ηλεκτρονικό κατάστημα του Red n’ Noir.