Περιγραφή
Πούτζι
Ένα μυθιστόρημα βασισμένο στην αληθινή ιστορία του Αμερικανογερμανού ῍Ερνστ Χανφστένγκλ (1887-1975), που ξεκίνησε ως έμπορος τέχνης και μουσικός στη Νέα῾Υόρκη τῆς δεκαετίας του 1910 και υπήρξε σύντροφος τῆς Τζούνα Μπάρνς. Αργότερα γοητεύτηκε από τον Χίτλερ, έγινε έμπιστος φίλος και προσωπικός του πιανίστας, κι έμεινε γνωστός με το παιδικό του παρατσούκλι Πούτζι, «ανθρωπάκος», παρόλο που ήταν δύο μέτρα.
Ονειρευόταν μια συμμαχία ΗΠΑ-Γερμανίας, όμως έχασε την εύνοια του Φίρερ και αποπέμφθηκε από τη ναζιστική Γερμανία. Επέστρεψε στην Αμερική και διετέλεσε βασικός πληροφοριοδότης του Ρούσβελτ για τον Χίτλερ.
Ο Πούτζι είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Γάλλου ιστορικού και δημοσιογράφου Τομάς Σνεγκαρόφ (γενν. 1974), το οποίο ζωντανεύει την εποχή των Γκέμπελς, Γκέρινγκ, Τόμας Μαν, Καρλ Γιούνγκ κ.ά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Πούτζι θα πει «ανθρωπάκος»
Ο πιανίστας ήταν δύο μέτρα ψηλός, αλλά στους ναζιστικούς κύκλους ήταν γνωστός με το παιδικό του παρατσούκλι «Πούτζι», που θα πει «ανθρωπάκος». Ο Πούτζι ονειρευόταν μια συμμαχία Ηνωμένων Πολιτειών και Γερμανίας, αλλά η ιδέα της «αμερικανοποίησης» του Γ΄ Ράιχ προκαλούσε την απέχθεια των ηγετικών στελεχών των ναζιστών, με εντονότερη εκείνη του Γκέμπελς. Πολύ σύντομα ο πιανίστας θα έπεφτε σε δυσμένεια και το καθεστώς θα σχεδίαζε την εξόντωσή του. Με μυθιστορηματικό τρόπο εκείνος την απέφυγε και κατέφυγε στην Αμερική, όπου έγινε πληροφοριοδότης του προέδρου Ρούσβελτ σχετικά με τα όσα συνέβαιναν στη Γερμανία. Τον αμερικανό πρόεδρο τον είχε συναντήσει στο Χάρβαρντ στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν ο Ρούσβελτ ήταν νέος γερουσιαστής και εκείνος λαμπρός φοιτητής στο πανεπιστήμιο, από όπου αποφοίτησε το 1909.
Τα γεγονότα που συνθέτουν τη ζωή του Πούτζι μοιάζει σαν να ξεπερνούν τη φαντασία και του πιο ευρηματικού μυθιστοριογράφου. Ο πιανίστας ενσάρκωνε μια εποχή. Υπήρξε θύμα των ιδεοληψιών του, ωστόσο δεν ήταν ο μόνος. Ηταν αντισημίτης, όμως ο αντισημιτισμός κυριαρχούσε τότε σε μεγάλα στρώματα του πληθυσμού όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και της Αμερικής. Κατάφερε να αθωωθεί για το ναζιστικό παρελθόν του και να επιστρέψει στον γενέθλιο τόπο του το 1949. Παρά το παρελθόν του, δεν ανήκε στα «μεγάλα ψάρια». Πέθανε το 1975 στα 88 του χρόνια (Το Βήμα).
