Περιγραφή
Πώς δουλεύει η λογοτεχνία
του Τζέημς Γουντ
Μετάφραση: Κώστας Σπαθαράκης
ΔΟΚΙΜΙΟ,ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Η λογοτεχνία διαφέρει από τη ζωή επειδή η ζωή είναι γεμάτη από αταξινόμητες και άμορφες λεπτομέρειες και πολύ σπάνια μας κατευθύνει προς αυτές, ενώ η λογοτεχνία μας διδάσκει να τις παρατηρούμε. Αυτή η διδασκαλία είναι διαλεκτική. Η λογοτεχνία μας κάνει να παρατηρούμε καλύτερα τη ζωή· στην πορεία ασκούμαστε στην ίδια τη ζωή· πράγμα που με τη σειρά του μας κάνει να διαβάζουμε καλύτερα τη λεπτομέρεια στη λογοτεχνία· που με τη σειρά του μας κάνει καλύτερους αναγνώστες της ζωής, και ούτω καθεξής.» Ο Τζέημς Γουντ μιλά με ενθουσιασμό για θεμελιώδεις έννοιες της πεζογραφίας, για την αφήγηση και τον αφηγητή, τη σημασία της λεπτομέρειας, τους χαρακτήρες και το διάλογο, τη μορφή, το ρυθμό και τη μουσική, επιμένοντας ότι η λογοτεχνία είναι αυτό που βρίσκεται πιο κοντά στη ζωή. Πώς δουλεύει η λογοτεχνία.
Ο συγγραφέας
O Τζέημς Γουντ, κριτικός λογοτεχνίας, δοκιμιογράφος και μυθιστοριογράφος, γεννήθηκε το 1965. Υπήρξε συνεργάτης του Guardian, του The New Republic, και από το 2014 τακτικός συνεργάτης του New Yorker, ενώ διδάσκει Θεωρία λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Τα κυριότερα έργα του είναι τα The broken estate: essays on literature and belief, 1999, The irresponsible self: Οn laughter and the novel, 2004 [ένα τμήμα του οποίου έχει εκδοθεί ως επίμετρο στη Συνείδηση του Ζήνωνα του Ίταλο Σβέβο, Αντίποδες 2018, Πώς δουλεύει η πεζογραφία, 2008, The fun stuff, 2012, The nearest thing to life, 2015, Upstate, 2018.
Οι αντίποδες εξέδωσαν τα πρώτα τους βιβλία τον Δεκέμβριο του 2014, με τη φιλοδοξία να συνδυάσουν στον κατάλογό τους νέες φωνές της ελληνικής λογοτεχνίας, σύγχρονες τάσεις της ξένης πεζογραφίας, καθώς και κείμενα θεωρίας και κριτικής, δίνοντας έμφαση στην αισθητική του βιβλίου και στην ποιότητα της μετάφρασης. Μέχρι σήμερα έχουν εκδώσει περισσότερα από ογδόντα βιβλία. Θα μπορούσαμε να περιγράψουμε τη λογοτεχνία σαν μια εμπειρία πληροφορίας που θα είχε τη δική της ουτοπική φιλοδοξία να φτιάξει κάτι καλύτερο από το επιθετικό χάος της ύπαρξης, να του δώσει μορφή, να λειτουργήσει ως οδηγός. (Γκρεγκ Τζάκσον, Άσωτοι)
