Περιγραφή
Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου : Το «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου» είναι το τρίτο, κατά σειρά δημοσίευσης, διήγημα του Γεωργίου Βιζυηνού, το οποίο φιλοξενείται από τις 23 Οκτωβρίου μέχρι και τις 6 Νοεμβρίου 1883 στο κυριακάτικο περιοδικό Εστία, πνευματικό λίκνο της γενιάς του ’80 και έντυπο στο οποίο ο Βιζυηνός πρωτοεμφανίζεται ως διηγηματογράφος στα νεοελληνικά γράμματα. Πριν από αυτό το διήγημα είχε προηγηθεί και πάλι στην Εστία η δημοσίευση των διηγημάτων του «Το αμάρτημα της μητρός μου» (10 και 17 Απριλίου 1883) και «Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως» (21 και 28 Αυγούστου 1883), καθώς και ο διαγωνισμός του ίδιου εντύπου για τη συγγραφή ελληνικού, δηλαδή πρωτότυπου, διηγήματος, που έλαβε χώρα στις 15 Μαΐου. Μάλιστα, η εφημερίδα Ακρόπολις του Βλάση Γαβριηλίδη, αναφερόμενη στον εν λόγω διαγωνισμό κατά τον φιλολογικό απολογισμό του 1883 που επιχειρεί στο τελευταίο φύλλο της χρονιάς, κάνει ειδική μνεία στο διήγημα του Βιζυηνού «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου», η δημοσίευση του οποίου «βαθείαν προυξένησεν αίσθησιν». Αν και ο Βιζυηνός δεν έλαβε μέρος στον διαγωνισμό, έχει υποστηριχθεί ότι η διεξαγωγή του, η οποία αποτελεί σταθμό στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, ενδέχεται να έδωσε ένα επιπλέον έναυσμα για τη συγγραφή του συγκεκριμένου διηγήματος, αν και μάλλον πιθανότερο είναι το αντίστροφο.
Ο Γεώργιος Βιζυηνός γεννήθηκε στη Βιζύη της Ανατολικής Θράκης, το σημερινό Βιζέ της Τουρκίας, στις 8 Μαρτίου 1849, γιος πολύ φτωχικής οικογένειας. Ο πατέρας του, Μιχαήλος Σύρμας, δούλευε στα καμίνια του ασβέστη. Αργότερα έγινε πραματευτής και πέθανε από τύφο το 1854 αφήνοντας τον γιο του ορφανό σε ηλικία 5 ετών. Είχε άλλα τέσσερα αδέλφια: τον Μιχαήλο, που πέθανε τρία χρόνια πριν από τον Γεώργιο, τον Χρηστάκη, τον αδικοσκοτωμένο ταχυδρόμο, για τον οποίο μιλά στο διήγημά του Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου, και δύο κορίτσια, την Άννα, που πέθανε με τις συνθήκες που περιγράφει στο Αμάρτημα της μητρός μου και την Αννιώ, που πήρε το όνομα της αδελφής της, αλλά πέθανε κι αυτή μικρή.
