Περιγραφή
Παντοτινός αντάρτης
“[…] θέλησαν να με εξορίσουν οι πρώην αντάρτες που σήμερα κυβερνούν την Ουρουγουάη, θέλησαν να πάρουν ένα παραδειγματικό μέτρο εναντίον μου, για να φιμώσουν όσους παλεύουν ακόμα για την κοινωνική χειραφέτηση. Δεν ήθελαν να γίνεται λόγος για ανατρεπτικούς ορίζοντες, ήθελαν να θάψουν οποιαδήποτε μαρξιστική ανάλυση είχε την οσμή της μπαρούτης. Γύρευαν να σταματήσουν για πάντα τους ταξικούς και μαχητικούς αγώνες. Γι’ αυτό αφόρισαν και απέβαλαν από τον παράδεισο τους αιρετικούς, ξεχνώντας ότι η αίρεση ήταν το ιδεολογικό περιεχόμενο της κληρονομιάς του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και του Ραούλ Σεντίκ. Η κυβέρνησή τους εφαρμόζει το μοντέλο του διεθνοποιημένου κεφαλαίου, που εδραιώνει το ρόλο του παραγωγού πρώτων υλών και τροφίμων που απονεμήθηκε στην Ουρουγουάη, που ξεπουλά τη γη στο ξένο κεφάλαιο, που λεηλατεί τους φυσικούς πόρους, […] που υλοποιεί πολιτική καταστολής στις λαϊκές γειτονιές του Μοντεβιδέο την ώρα που φρενάρει την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος ενώ υπογράφει σύμφωνα με τους επιχειρηματίες”. (Χόρχε Σαμπάλσα, ένας παντοτινός Τουπαμάρο Αντάρτης)
Περιεχόμενα
Εισαγωγή του μεταφραστή
Πρόλογος στην ελληνική έκδοση
Το προδιαγεγραμμένο μέλλον
Από το “13” στο κιμπούτς
Περιμένοντας τον αντάρτη
Ο νέος άνθρωπος
Ο ιστός της αράχνης
Ο κόσμος της φυλακής
Διπλή εξουσία
Πύργος από τραπουλόχαρτα
Τοκάτα και φούγκα
Περιοδεία
Ο φόβος για τη δημοκρατία
Μπαρούτι για τσιμάνγκος
Φίλτρο και μετάγγιση
Επίλογος
Παντοτινός αντάρτης. Μια βιογραφία του Χόρχε Σαμπάλσα. Προλογος Μεταφραση Δημητρης Κουφοντινας. Εκδοσεις ΚΨΜ Σειρα Κοσμος.
“[…] θέλησαν να με εξορίσουν οι πρώην αντάρτες που σήμερα κυβερνούν την Ουρουγουάη, θέλησαν να πάρουν ένα παραδειγματικό μέτρο εναντίον μου, για να φιμώσουν όσους παλεύουν ακόμα για την κοινωνική χειραφέτηση. Δεν ήθελαν να γίνεται λόγος για ανατρεπτικούς ορίζοντες, ήθελαν να θάψουν οποιαδήποτε μαρξιστική ανάλυση είχε την οσμή της μπαρούτης. Γύρευαν να σταματήσουν για πάντα τους ταξικούς και μαχητικούς αγώνες. Γι’ αυτό αφόρισαν και απέβαλαν από τον παράδεισο τους αιρετικούς, ξεχνώντας ότι η αίρεση ήταν το ιδεολογικό περιεχόμενο της κληρονομιάς του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και του Ραούλ Σεντίκ. Η κυβέρνησή τους εφαρμόζει το μοντέλο του διεθνοποιημένου κεφαλαίου, που εδραιώνει το ρόλο του παραγωγού πρώτων υλών και τροφίμων που απονεμήθηκε στην Ουρουγουάη, που ξεπουλά τη γη στο ξένο κεφάλαιο, που λεηλατεί τους φυσικούς πόρους, […] που υλοποιεί πολιτική καταστολής στις λαϊκές γειτονιές του Μοντεβιδέο την ώρα που φρενάρει την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος ενώ υπογράφει σύμφωνα με τους επιχειρηματίες”. (Χόρχε Σαμπάλσα, ένας παντοτινός Τουπαμάρο Αντάρτης, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
