Περιγραφή
Οι σκοτεινές ιστορίες του νεαρού Πόε – Το ξύπνημα του γκολεμ
ΣΕΙΡΑ: ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΝΕΑΡΟΥ ΠΟΕ – Οι σκοτεινές ιστορίες του νεαρού Πόε – Το ξύπνημα του γκολεμ
Εκδικητικά φαντάσματα, στοιχειωμένα σπίτια, ανατριχιαστικά όνειρα: κανείς δεν τα έχει περιγράψει καλύτερα απ’ τον «άρχοντα του μακάβριου», τον συγγραφέα Έντγκαρ Άλαν Πόε. Δύο αιώνες μετά την εποχή του, Οι σκοτεινές ιστορίες του νεαρού Πόε παρακολουθούν τον δωδεκάχρονο Έντγκαρ σε μια σειρά από τρομακτικά μυστήρια και περιπέτειες που μόνο εκείνος θα μπορούσε να έχει ζήσει.
2o ΒΙΒΛΙΟ: ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ ΤΟΥ ΓΚΟΛΕΜ
Αφού γλιτώνει από την τιμωρία του καθηγητή με το περίεργο πρόσωπο, ο Έντγκαρ περιπλανιέται στην αυλή του σχολείου του, όταν εμφανίζεται μπροστά του μια μοχθηρή ανδρική φιγούρα, που του ψιθυρίζει ένα τρομερό μήνυμα. Την ίδια στιγμή, η Ελίφ οραματίζεται τον κίνδυνο που απειλεί τον φίλο της, χωρίς να υποψιάζεται ότι ο μυστηριώδης άνδρας έρχεται κυρίως για κείνη… Τα μυστικά του παρελθόντος δεν μπορούν να μείνουν πια κρυμμένα, και τα δύο παιδιά θα παλέψουν ενάντια σε σκοτεινές δυνάμεις, για την ίδια τους την ύπαρξη και για τη ζωή των αγαπημένων τους. Η φιλία και η μητρική αγάπη θα νικήσουν, άραγε, το μίσος που προκάλεσε τη φοβερή έγερση του Γκόλεμ;
Το έργο του Έντγκαρ Άλλαν Πόε είχε σημαντική επιρροή τόσο στην αμερικανική όσο και στην παγκόσμια λογοτεχνία, αποτελώντας το θεμέλιο λίθο για σύγχρονα είδη όπως η αστυνομική λογοτεχνία και οι ιστορίες τρόμου ή φαντασίας. Θεωρείται πρωτοπόρος στο είδος του αστυνομικού μυθιστορήματος, το οποίο ανέπτυξε μέσα από τις τρεις ιστορίες του με ήρωα τον Ωγκύστ Ντυπέν, μεταξύ αυτών Οι Φόνοι της Οδού Μοργκ. Τα έργα αυτά αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τις μεταγενέστερες ιστορίες του Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, με κεντρικό ήρωα τον Σέρλοκ Χολμς.
Η φήμη του Πόε υπήρξε αρκετά μεγάλη τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη. Αμερικανοί λογοτέχνες που εκτιμούσαν το έργο του και επηρεάστηκαν από αυτό, ήταν ο Ουώλτ Ουίτμαν, ο Χ. Φ. Λάβκραφτ, ο Ουίλλιαμ Φώκνερ, καθώς και ο Χέρμαν Μέλβιλ. Αντιθέτως, ο Μαρκ Τουαίην υπήρξε αυστηρός κριτής του, όπως και ο ποιητής Τ. Σ. Έλιοτ, ο οποίος ωστόσο εκτιμούσε το κριτικό του έργο.
Ιδιαίτερα σημαντική επίδραση είχε το έργο του Πόε στη γαλλική λογοτεχνία και ειδικότερα στον γαλλικό συμβολισμό. Ο Σαρλ Μπωντλαίρ μετέφρασε σχεδόν το σύνολο των πεζών του κειμένων, καθώς και αρκετά ποιήματα του. Σε επαφή με το έργο του ήρθε και ο ποιητής Στεφάν Μαλλαρμέ, ο οποίος επίσης μετέφρασε έργα του, ενώ αφιέρωσε δικά του ποιήματα στον Πόε. Επηρέασε σημαντικά και τον Ιούλιο Βερν, ο οποίος έγραψε ένα δοκίμιο για το έργο του, Poe et ses oeuvres (Ο Πόε και τα έργα του), ενώ το μυθιστόρημα του Η Σφίγγα των Πάγων (Le Sphinx des glaces), αποτελούσε συνέχεια της Αφήγησης του Άρθρουρ Γκόρντον Πυμ του Πόε. Ενδεικτικό της επίδρασης του Πόε στη Γαλλία, είναι επιπλέον το γεγονός πως οι ζωγράφοι Εντουάρ Μανέ και Γκυστάβ Ντορέ φιλοτέχνησαν αναπαραστάσεις έργων του. Σε μεταγενέστερη περίοδο, ο Πωλ Βαλερύ και ο Μαρσέλ Προυστ υπήρξαν επίσης θαυμαστές του. Με αφετηρία τη Γαλλία, έργα του μεταφέρθηκαν στην υπόλοιπη Ευρώπη. Στην Αγγλία, μεταξύ των λογοτεχνών που τα εκτίμησαν, υπήρξαν ο Άλτζερνον Σουίνμπερν και ο Όσκαρ Ουάιλντ.
Το πρώτο έργο του Πόε που μεταφράστηκε στα ελληνικά ήταν «Το πάθημα του κυρίου Βλδεμάρου» το 1877 και το πρώτο κριτικό κείμενο «Εδγάρδος Πόου», και τα δύο έργα του Εμμανουήλ Ροΐδη.
