Περιγραφή
Οδομαχίες, Στους αυτόνομους του χθες, του σήμερα, του αύριο…
Ξεχασμένες ιστορίες από τους δρόμους των αυτόνομων της δεκαετίας του ’90.
Ιστορίες με ξύλο και φόβους, με οργή και απραγματοποίητα όνειρα.
Άβολες ιστορίες.
Ιστορίες που αποφάσισα να διηγηθώ, με το βλέμμα των οργισμένων, με το βλέμμα των αυτόνομων, στους οποίους νιώθω ακόμα ότι ανήκω χωρίς ν’ απαρνηθώ τίποτα, χωρίς να μετανοήσω για τίποτα. Ιστορίες ηττημένων.
Στην αυγή της δεκαετίας του ’90 μιλάμε ακόμα για επανάσταση.
Χωρίς να νιώθουμε γελοίοι.
Αυτά θα διαβάσετε στις Οδομαχίες.
Δυο λόγια του συγγραφέα με αφορμή την κυκλοφορία του δεύτερου βιβλίου του από τις εκδόσεις Ασύμμετρη Απειλή.
Όταν ο Λεωνίδας μού είπε ότι μετά τις Οδομαχίες ήθελε να μεταφράσει και το Μην ξεχάσεις την οργή, χάρηκα πολύ. Χαμογέλασα. Είμαι χαρούμενος που μεταφράστηκε και αυτό το βιβλίο μου στα ελληνικά.
Το βιβλίο είχε πάει πολύ καλά όταν είχε εκδοθεί το 2009, είχε πουλήσει δυο χιλιάδες αντίτυπα, που σίγουρα δεν είναι λίγα για έναν τίτλο σαν κι αυτόν και έναν μικρό, αλλά γνωστό, μαχητικό και στρατευμένο εκδοτικό οίκο όπως η Agenzia X.
Όπως για το προηγούμενο, έτσι και γι’ αυτό το βιβλίο ζήτησα τα όποια ενδεχόμενα έσοδα να διατεθούν για την υποστήριξη εκείνων που βρίσκονται στη φυλακή ή και υπό δικαστική δίωξη. Στην ίδια γραμμή με την αλληλεγγύη, εκτός από την οργή, που αυτό το βιβλίο εξιστορεί. Γι’ αυτόν το λόγο με χαροποιεί το γεγονός ότι αυτή η ελληνική έκδοση του Μην ξεχάσεις την οργή θα ενισχύσει οικονομικά τον σύντροφο και εκδότη Πολύκαρπο Γεωργιάδη, πολιτικό κρατούμενο -εδώ και πάνω από ένα χρόνο- στις ελληνικές φυλακές.
Ειλικρινείς ευχαριστίες στον Λέων για την υπομονή και την αφοσίωση που διέθεσε. Ένα βιβλίο ονείρων όπου κραυγάζαμε: Ερχόμαστε! Ερχόμαστε!Ήμασταν εικοσάχρονοι ή λίγο παραπάνω.Το ονειρευτήκαμε για χρόνια. Να φτάσουμε.Κάποιοι, εδώ στην Ιταλία, το ονειρεύονται ακόμα. Να φτάσουν.Ίσως το ίδιο να ισχύει και στην Ελλάδα.
Εδώ στη Ρώμη, εκείνα τα χρόνια, διαβάσαμε και ακούσαμε -συχνά πυκνά με υγιή ζήλια- για τις συγκρουσιακές χειρονομίες μέχρι και για τις εξεγερσιακές απόπειρες στην Αθήνα και όλη την Ελλάδα, που εμείς εδώ δεν καταφέρναμε όχι μόνο να πραγματώσουμε, αλλά ούτε καν να φανταστούμε.Ακόμα και σήμερα στα οδοφράγματα, στην Αθήνα, σ’ όλη την Ελλάδα, σε κάθε γωνία του κόσμου, ένα σωρό κόσμος συνεχίζει να μην περιμένει να τυλιχτεί η νύχτα από το φόβο και τον τρόμο.Ανταπαντάει σε κάθε χτύπημα. Οργανώνεται. Αντιστέκεται. Ακόμα και άστοχα, αντιστέκεται. Το θέμα για όποιον αγαπάει τη νύχτα αλλά και για εκείνον που τη φοβάται ή ακόμα και τη μισεί, δεν είναι ν’ αντισταθεί στη νύχτα. Το θέμα είναι να ζήσει τη νύχτα. Καλή τύχη σε όποιον και όποια αντιστέκεται.
Καλή τύχη σε όποιον και όποια θα αντισταθεί.
