Περιγραφή
Ο πολτός των πραγμάτων
Ανοιγοκλείνω τα μάτια ή δεν τα ανοιγοκλείνω; Νιώθω σίγουρα μια σύσπαση στο μάτι, ένα «τικ» χτυπάει επαναλαμβανόμενα στο βλέφαρο. Στο αριστερό μάτι, και ίσως είναι απλή διαταραχή του κυκλοφορικού. Πιθανώς ασήμαντη διαταραχή. Πιθανώς όχι ακριβώς ανεξήγητο ανοιγοκλείσιμο. Είμαι ακόμη σε κακή κατάσταση, είμαι κουρασμένος, εξαντλημένος, σε απόγνωση, νεκρός. Ξυπνάω; Γιατί; Είμαι τέτοιο ράκος που πρέπει αμέσως να ξανακοιμηθώ να μη βλέπω καθόλου γύρω μου. Με απασχολούσε άραγε κάτι προχθές; Πριν απ’ όλα αυτά είχα ζωή; Πριν συμβεί ό,τι συνέβη, γινόταν κάτι που αξίζει να θυμηθώ; Περιμένω κάτι από το παρελθόν; Περιμένω δηλαδή να θυμηθώ κάτι που ξεχνάω; Έχω παρελθόν; Πού χάθηκε ό,τι γινόταν πριν; Και μήπως λίγο πριν, θυμόμουν κάτι για πιο πριν; Μήπως κι από πριν δεν είχα ξεχάσει το πριν, αν υπήρχε κάτι εκεί; Τώρα ξυπνάω από λήθαργο. Κι όμως δεν μπορώ να βγω ακριβώς έξω από το λήθαργο, δεν θυμάμαι τι ήταν πριν από αυτόν, δεν θυμάμαι την αρχή του, μήπως δεν είναι λήθαργος λοιπόν αλλά κανονική κατάσταση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ο Αριστείδης Αντονάς γεννήθηκε το 1963 στην Αθήνα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στην Αθήνα και φιλοσοφία στο Παρίσι, όπου υποστήριξε τη διατριβή του το 1993. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και έχει διδάξει επίσης στο UCL και στην ΑΑ του Λονδίνου, στο ΕΤΗ της Ζυρίχης, στην Ακαδημία Τεχνών της Βιέννης, στη Freie Universität του Βερολίνου. Έχει δημοσιεύσει αφηγήματα, θεατρικά έργα και δοκίμια, μεταξύ άλλων: Αριθμοί (Στιγμή 2001, Άγρα 22008), Φλογοκρύπτης (Άγρα 2003), Ο Χειριστής (Άγρα 2006), Η τραγουδίστρια και η πολυθρόνα (Άγρα 2009). Το έργο του εκτείνεται στους διαφορετικούς χώρους της φιλοσοφίας, της τέχνης, της αρχιτεκτονικής: στις υβριδικές του μορφές μεταξύ τέχνης αρχιτεκτονικής και λογοτεχνίας παρουσιάστηκε μεταξύ άλλων σε ατομικές θεσμικές μουσειακές εκθέσεις στο Ελβετικό Μουσείο Αρχιτεκτονικής (S AM), στο Αυστριακό Vorarlberger Architektur Institut και στο γαλλικό μουσείο FRAC της Ορλεάνης.
