Περιγραφή
Ο Πιοτρ Κροπότκιν και η οικονομία της αλληλοβοήθειας
Παρουσίαση
Γιατί η αλληλοβοήθεια αποτελεί τη μόνη μας ελπίδα για επιβίωση;
Γεωγράφος, νατουραλιστής, εξερευνητής, στρατευμένος και θεωρητικός του αναρχοκομμουνισμού, ο Πιοτρ Κροπότκιν (1842-1921) εναντιώθηκε στο όραμα μια κοινωνίας που διέπεται από τον ανταγωνισμό. Αρνούμενος τη θεωρία του κοινωνικού δαρβινισμού, έδειξε ότι η συνεργασία και η αλληλεγγύη είναι οι κύριοι παράγοντες για την επιβίωση και την εξέλιξη των ειδών.
Χάραξε τις βασικές γραμμές μιας οικονομίας της αλληλοβοήθειας, που εγγυάται την ικανοποίηση των αναγκών, αποφεύγει τη σπατάλη και δημιουργεί μια οργάνωση που συλλογικά ελέγχεται από τους ανθρώπους.
Ο Ρενό Γκαρσιά μας δείχνει, με εύληπτο και ευσύνοπτο τρόπο, ότι οι προτάσεις του “αναρχικού πρίγκιπα” παραμένουν επίκαιρες για την αντιμετώπιση της ανταγωνιστικής καπιταλιστικής ιδεολογίας και του παραγωγισμού. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου Ο Πιοτρ Κροπότκιν και η οικονομία της αλληλοβοήθειας)
Περιεχόμενα
Μερικά βιογραφικά στοιχεία
Από την αριστοκρατία στον αναρχισμό
Η αλληλοβοήθεια: νόμος της φύσης και κοινωνική απαίτηση
Η σκιά του Μάλθους
Οικονομική αναδιοργάνωση, αναδιοργάνωση του αστικού χώρου
Συνοψίζοντας: για την πολιτική χρησιμοποίηση του Κροπότκιν
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Η αλληλοβοήθεια απέναντι στον κοινωνικό δαρβινισμό
3 αποσπάσματα από τα βιβλία Η ηθική, Πράξτε μόνοι σας και Η αλληλοβοήθεια
Αυτό που αντιπροσωπεύει ο Μάλθους απόσπασμα από το βιβλίο Η κατάκτηση του ψωμιού
Η οικονομία της αλληλοβοήθειας
5 αποσπάσματα από τα βιβλία
Η κατάκτηση του ψωμιού και Αγροί, εργοστάσια και εργαστήρια
Βιβλιογραφία
Ο Πρίγκιπας Πέτρος (Πιοτρ) Αλεξέγιεβιτς Κροπότκιν (ρωσικά: Пётр Алексеевич Кропоткин) (Μόσχα, 9 Δεκεμβρίου 1842 – Ντμιτρόφ, 8 Φεβρουαρίου 1921) ήταν εξέχων Ρώσος αναρχικός και ένας από τους πρώτους θεωρητικούς του αναρχοκομμουνισμού.
Αναδείχτηκε σε ποικίλους τομείς, από τη γεωγραφία και τη ζωολογία μέχρι την κοινωνιολογία και την ιστορία.
Αριστοκρατικής καταγωγής, γιος του πρίγκιπα Αλεξέι Πέτροβιτς Κροπότκιν, εκπαιδεύτηκε στο επίλεκτο σώμα των ακολούθων στην Αγία Πετρούπολη. Το 1871 αρνήθηκε τη θέση του γραμματέα της Ρωσικής γεωγραφικής Εταιρείας και εγκατέλειψε τα προνόμιά του και έζησε στην Αγγλία, τη Γαλλία και την Ελβετία όπου εργάστηκε για τη διάδοση των αναρχικών ιδεών. Πριν φύγει για τη Ρωσία έγραψε ένα γράμμα στους The Times του Λονδίνου με το οποίο ευχαριστούσε τον αγγλικό λαό για τη φιλοξενία του κατά τη διαμονή του εκεί
