Περιγραφή
Ο χρόνος είναι μάνα
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΣ
Όποτε με ρωτάνε πώς είναι, τους λέω
φαντάσου να γεννιέσαι σ ᾽ ένα φλεγόμενο άσυλο
ανιάτων. Καθώς οι συγγενείς μου έλιωναν, στάθηκα στο
ένα πόδι, σήκωσα τα χέρια, έκλεισα τα μάτια κα σκεφτόμουν
δέντρο δέντρο δέντρο όσο ο θάνατος με προσπερνούσε – άθικτος.
Δεν ήξερα ότι ο θεός έβλεπε
σ᾽ εμάς μια αποτυχημένη
απόπειρα για παράδεισο. Δεν ήξερα ότι τα μάτια μου είχαν τρεις
αποχρώσεις του λευκού μα μόνο μία εικόνα
της μάνας μου.
Ο χρόνος είναι μάνα
Περιεχόμενα
Ο ταύρος
Αγαπημένε μου Peter
Γυμνή βουτιά
Όμορφος κοντός χαμένος
Βρε παιδιά
Αγαπημένη μου Sara
Αμερικανικός θρύλος
Ο τελευταίος δεινόσαυρος
Καλά ξυπνητούρια
Η τελευταία Βασίλισσα του χορού στην Ανταρκτική
Αγαπητέ μου Τ
Ακρογιάλι
Ούτε καν
Ιστορικό στην Amazon μιας πρώην υπαλλήλου σε νυχάδικο
Τίποτα
Περισυλλέκτες
Kunstlerroman
Λόγοι να μείνω
Ars Poetica ως ο Δημιουργός
Παιδικό καράβι
To punctum
Πες κάτι καλό
Κανείς δεν ξέρει που πέφτει ο παράδεισος
Σχεδόν ανθρώπινα
Αγαπημένη μου Rose
Ξυλουργική στο τέλος του κόσμου
Σημειώσεις
Ευχαριστίες
Ευχαριστίες του μεταφραστή
Ο Ocean Vuong είναι μια σπάνια περίπτωση συγγραφέα. Το 2017 του απονέμεται το κορυφαίο βραβείο T.S. Eliot για την ποιητική του συλλογή Νυχτερινός ουρανός με τραύματα εξόδου. Το 2018, πριν κυκλοφορήσει το μυθιστόρημά του Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι, πάνω από 15 εφημερίδες και site το είχαν συμπεριλάβει στα πλέον αναμενόμενα βιβλία της χρονιάς. Μόλις κυκλοφόρησε έγινε best seller και μπήκε στη λίστα των New York Times. Αναδείχτηκε το καλύτερο βιβλίο του 2019 για: ΤΙΜΕ, New Yorker, Washington Post, The Guardian, New York Public Library, The Wall Street Journal Magazine, Vanity Fair, Esquire, GQ, Entertainment Weekly, The San Francisco Chronicle κ.ά. O Ocean Vuong γεννήθηκε το 1988 σε έναν ορυζώνα στο Βιετνάμ. Στα δύο του χρόνια, η οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Βιετνάμ και να μείνει για οκτώ μήνες σε έναν καταυλισμό προσφύγων στις Φιλιππίνες πριν μεταναστεύσει στην Αμερική. Είναι ο πρώτος στην οικογένειά του που έμαθε να διαβάζει σε ηλικία 11 ετών και 18 χρόνια αργότερα (2017) έλαβε το βραβείο T.S. Eliot.
