Περιγραφή
“Το όνομά σου σύντροφε;” ρώτησε εγκάρδια.
“Το όνομά μου είναι Antonio Bonilla”, και έκανε παύση. “Είμαι υπό κράτηση;”
“Όχι βέβαια. Είσαι εδώ για να απαντήσεις σε κάποια ερωτήματα” απάντησε ο Duran. “Πού “υπηρετείς” σύντροφε;”
“Είμαι με τη φάλαγγα Ντουρούτι” απάντησε ο Bonilla. Ο τόνος της φωνής του ήταν ευθύς και ευγενικός. “Φτάσαμε στη Μαδρίτη πριν από δύο μήνες, στις 15 Νοέμβρη, από το μέτωπο της Αραγονίας. Με το που φτάσαμε, λάβαμε θέσεις στην πανεπιστημιούπολη καθώς εκεί μαίνονταν οι μάχες. Ήταν ένα σφαγείο. Χάσαμε τους μισούς άντρες μας μέσα σε πέντε μέρες”.
“Πες μου τι συνέβη στις 19 Νοέμβρη;” ρώτησε ο Duran. Ο Bonilla τον κοίταξε με ένα μείγμα σκεπτικισμού και φόβου στα μάτια του.
“Τι εννοείς;”
“Ξέρεις πολύ καλά σε τι αναφέρομαι. Παρ’ το από την αρχή σε παρακαλώ. Τι έγινε εκείνη τη μέρα;”
