Περιγραφή
Ερωτικά ποιήματα: Ο Χάινριχ Καρλ Μαρξ (Τριρ 1818 – Λονδίνο 1883) θεωρείται ο ιδρυτής της υλιστικής αντίληψης της Ιστορίας. Σπούδασε στη Βόννη και έπειτα στο Βερολίνο, όπου ήρθε σε επαφή με τους κύκλους του «Γερμανικού ριζοσπαστισμού». Το 1844 γνώρισε τον Έγκελς, με τον οποίο συνδέθηκε με βαθιά φιλία. Το 1848, με την έκδοση του Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος, καθιερώνεται ως ένας από τους σημαντικότερους θεωρητικούς της επανάστασης. Χάρις στο επιστημονικό του κύρος μπόρεσε να συνενώσει τις γραμμές του Ευρωπαϊκού κινήματος. (. . .)
Αν και έγραφε άφθονους στίχους, ο Καρλ Μαρξ δεν κατάφερε τελικά να κατακτήσει τη φήμη του ποιητή, γεγονός για το οποίο κανένας ποτέ δεν απόρησε.
Ο Καρλ Χάινριχ Μαρξ (γερμανικά: Karl Heinrich Marx, 5 Μαΐου 1818 – 14 Μαρτίου 1883) ήταν Γερμανός φιλόσοφος, κοινωνιολόγος, δημοσιογράφος, ιστορικός, πολιτικός οικονομολόγος και επαναστάτης σοσιαλιστής ενώ θεωρείται ως θεμελιωτής του κομμουνισμού.
Σπούδασε δίκαιο και φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο. Ασχολήθηκε με πολλά ζητήματα ως φιλόσοφος και δημοσιογράφος. Είναι κατ’ εξοχήν γνωστός για την ανάλυση της ιστορίας με όρους ταξικής πάλης, η οποία συνοψίζεται στη θεωρία ότι τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και των εργαζομένων είναι διαμετρικά αντίθετα μεταξύ τους.
Ο Καρλ Μαρξ έχει χαρακτηριστεί από τους κοινωνιολόγους ως ένας από τους ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ανθρώπινη ιστορία. Το έργο του έχει τόσο ισχυρούς υποστηρικτές όσο και φανατικούς κατακριτές. Η δουλειά του στον κλάδο της οικονομίας έθεσε τα θεμέλια για την καλύτερη κατανόηση της εργασίας και της σχέσης της με το κεφάλαιο.
Ο Μαρξ παρουσιάζει ένα πλούσιο συγγραφικό έργο. Δημοσιεύθηκαν πάνω από 50 έργα του, ορισμένα σε συνεργασία με τον Φρίντριχ Ένγκελς. Παραθέτονται ορισμένα από αυτά:
- “Κριτική της Θεωρίας του Κράτους του Χέγκελ” (1843)
- “Οικονομικά και Φιλοσοφικά Χειρόγραφα” (1844)
- “Θέσεις για το Φόυερμπαχ” (1845)
- “Η Γερμανική Ιδεολογία” (1845-46), σε συνεργασία με τον Ένγκελς
- Η Αθλιότητα της Φιλοσοφίας (1846-47)
- “Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος” (1847-48), σε συνεργασία με τον Ένγκελς
- “Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη” (1852)
- “Εισαγωγή στην κριτική της Πολιτικής Οικονομίας” (1857-58)
- “Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας” (1859)
- “Κεφάλαιο”, τόμος πρώτος (1867)
- “Η Κομμούνα του Παρισιού” (1871), σε συνεργασία με τον Ένγκελς
- “Κριτική του Προγράμματος της Γκότα” (1875)
- “Κεφάλαιο”, τόμος δεύτερος (1885)
- “Κεφάλαιο’, τόμος τρίτος (1894)
