Περιγραφή
Η γεωπολιτική της 17Ν
Γεωστρατηγικά, το σύστημα Ελλάδα-Τουρκία έχει ζωτική σημασία για την ανάσχεση της ΕΣΣΔ προς τον Νότο, τόσο από τη θάλασσα όσο και από την ξηρά. Ελέγχει, από την Μαύρη Θάλασσα, τα Στενά των Δαρδανελίων και το Αιγαίο τη μόνη θαλάσσια δίοδο της ΕΣΣΔ (Ρωσίας) προς την Ανατολική Μεσόγειο, την Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική. Από την ξηρά οι δύο χώρες σχηματίζουν έναν ενιαίο χώρο, από τα Βαλκάνια μέχρι το Ιράν, ανακόπτοντας την πρόσβαση της ΕΣΣΔ στην Μέση Ανατολή. Μαζί με την Κύπρο, το σύστημα Ελλάδα-Κύπρος-Τουρκία αποτελεί το βασικό στήριγμα του Ισραήλ, το κύριο προγεφύρωμα των ΗΠΑ στην περιοχή.
Περιεχόμενα
Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ. Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ
Από τη γερμανική… στη γεωπολιτική των ΗΠΑ
Γεωπολιτική και Αριστερά
Η επιστροφή της γεωπολιτικής
Η γεωπολιτική της αντίστασης
Η 17Ν στη γεωπολιτική της αντίστασης
ΗΠΑ ΚΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ
Το περιούσιο έθνος
Οι νεοαποικιακοί πόλεμοι των ΗΠΑ
Οι βάσεις των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο
Ο ΕΝΙΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Πρώτες συμφωνίες για τις βάσεις σε Ελλάδα-Τουρκία
Πυρηνικά όπλα σε Ελλάδα και Τουρκία
Σούδα, η μεγαλύτερη βάση της Μεσογείου
Ιντσιρλίκ: Η “Σούδα” της Τουρκίας
Συμφωνίες των ΗΠΑ με τις δύο χώρες μετά το 1974
Η ελληνική “σοσιαλιστική” συμφωνία του 1983
Οι συμφωνίες μετά το 1989
Η διαχρονική “σταθερά”
Ο άξονας Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα
Ο “άξονας” Τουρκίας-Ισραήλ
ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ
Θεωρίες της εξάρτησης
Η Ελλάδα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα
Απόπειρες πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής
“…μια άλλη τάξη”
Η γεωπολιτική της 17Ν
Για την γεωπολιτική της 17Ν; Όχι μόνο. Με το νέο του βιβλίο «Η Γεωπολιτική της 17Ν. Στον ενιαίο χώρο Ελλάδα-Τουρκία», ο Δημήτρης Κουφοντίνας παρουσιάζει την πιο διαδεδομένη αντίληψη για τα εθνικά ζητήματα στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ και της παραδοσιακής αριστεράς κατά την πρώτη δεκαετία μετά την μεταπολίτευση. Σήμερα το μεγαλύτερο κομμάτι της αριστεράς έχει αποκηρύξει τον πατριωτισμό και είναι πολύ επιφυλακτικό με τον αντιϊμπεριαλισμό που τον υποψιάζεται για εθνικισμό. Ένα άλλο κομμάτι, που υπεράσπιζε παλιότερα αντιϊμπεριαλιστικές και πατριωτικές θέσεις, σήμερα, επικαλούμενο την τουρκική απειλή, έχει περάσει και είναι ιδιαίτερα ενεργό στον χώρο της εθνικιστικής δεξιάς. Το βιβλίο του Δ. Κουφοντίνα είναι διπλά χρήσιμο. Πρώτον, μας δίνει σημεία στήριξης για να ασκήσουμε κριτική στις δύο προηγούμενες εξαιρετικά προβληματικές κατευθύνσεις. Δεύτερον, το ίδιο το βιβλίο προσφέρεται ως αντικείμενο μιας αυστηρής αλλά και απαραίτητης κριτικής, καθώς αποτελεί την σύνοψη απόψεων που είχαν πλειοψηφικά ακροατήρια σε μια εποχή ριζοσπαστικοποίησης στην οποία, ωστόσο, βρίσκονται και μερικές από τις αιτίες της σημερινής κακοδαιμονίας.
