Περιγραφή
«Εργατική Βοήθεια» και «Κοινωνική Αλληλεγγύη» Η, εν πολλοίς άγνωστη, ιστορία δύο οργανώσεων ταξικής αλληλέγγυας δράσης στα χρόνια του Μεσοπολέμου: της Εργατικής Βοήθειας και της Κοινωνικής Αλληλεγγύης αυτό είναι το θέμα αυτού του εξαιρετικού βιβλίου.
Ο συγγραφέας, παρότι δεν είναι ιστορικός, καταγράφει με απαράμιλλη ιστορική ακρίβεια μια πτυχή της ιστορίας του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα, αναδεικνύοντας την ανάγκη ταξικής αλληλέγγυας δράσης σήμερα και τη σύνδεσή της με το διεκδικητικό κίνημα.
Το βιβλίο αναμετράται ευθέως με τις απόψεις εκείνες που εντός των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων στέκονται αρνητικές με τα κινήματα αλληλεγγύης που αναπτύσσονται στις γειτονιές και στις πόλεις. Απέναντι σε αυτές τις απόψεις αντιπαραθέτει τη συγκρότηση ενός πρωτόγνωρου κινήματος αλληλεγγύης, τις πρακτικές που δημιουργήθηκαν εντός του, την εκπαίδευση όσων συμμετείχαν στην εκδήλωσή του σε λογικές και συμπεριφορές. Όλα όσα θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα πολύτιμο μάθημα για το σήμερα.
Ένα βιβλίο που αλλάζει την οπτική μας για την ιστορική διαδρομή της Αριστεράς στην Ελλάδα.
Κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, και συγκεκριμένα από το 1924 μέχρι και το 1936, κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις προσκείμενες στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας συγκρότησαν δύο οργανώσεις με στόχο την παροχή υλικής βοήθειας και νομικής υποστήριξης σε πολίτες οι οποίοι διώκονταν για τα πολιτικά φρονήματά τους· το KKE μόλις λίγα χρόνια νωρίτερα είχε αποκτήσει την οργανωτική/κομματική αυτοτέλειά του από το συνδικαλιστικό κίνημα των αρχών του αιώνα.
Οι οργανώσεις αυτές, η «Εργατική Βοήθεια», που ιδρύθηκε το 1924 και λειτούργησε μέχρι το 1935, και η «Κοινωνική Αλληλεγγύη», που ιδρύθηκε το 1933 και λειτούργησε μέχρι τη δικτατορία του 1936, αποτελούν το αντικείμενο ιστορικής έρευνας του Κώστα Ευθυμίου. Ο συγγραφέας άντλησε στοιχεία κυρίως από τον κομματικό Τύπο, αλλά και τα υπόλοιπα έντυπα της κομμουνιστικής αριστεράς, και παρουσιάζει μια πρωτότυπη, ενδιαφέρουσα μελέτη.
Η ιστορία και η κοινωνική προσφορά των δύο αυτών οργανώσεων, οι οποίες μπορούν να θεωρηθούν η ιστορική αφετηρία άλλων μορφωμάτων κοινωνικής αλληλεγγύης (αυτά των ημερών μας), παρέμενε για δεκαετίες στο περιθώριο των ιστορικών ερευνών, ακόμα κι από το ίδιο το ΚΚΕ. Ευτυχώς, όμως, το παρόν έργο του Κ. Ευθυμίου φέρνει στο φως πτυχές της κοινωνικής αντίστασης και του προλεταριακού αγώνα στην Ελλάδα που είναι άγνωστες ακόμα και στον μυημένο στα της ιστορίας της ελληνικής αριστεράς αναγνώστη.
