Περιγραφή

Φύλλα

Ποιος είναι ο άνθρωπος που γράφει; Που δημοσιεύει; Που γεμίζει τα φύλλα, τις άσπρες σελίδες, τις οθόνες τώρα πια; Ποιον σκοπό υπηρετεί με την τόση έκθεση του εαυτού του; Κανέναν. Είναι άδολος. Και μιλάμε γι’ αυτόν που δεν ζει από τα γραπτά του. Αυτόν που θα σηκωθεί αξημέρωτα, πριν πάει στη δουλειά, για να γράψει. Που θα στερηθεί τον ύπνο του για να γράψει, αφού τελειώσει η μέρα, οι πεζές υποχρεώσεις, η προσπάθεια να αναστήσει τα παιδιά του. Αυτόν τον άνθρωπο γυρεύουμε. Να καταλάβουμε τι τον θέλει αυτόν τον «δαίμονα» της γραφής.

Και το «αποτύπωμά» του πάνω στο χαρτί είναι το ίδιο χρήσιμο με το ψωμί, το σπίτι και το νερό. Μας θυμίζει ότι η ζωή δεν είναι μόνο αγώνας γι’ αυτά. Την κάνει να είναι και όνειρο και παραμύθι και ομορφιά… Γιατί στον σκληρό κόσμο που ζούμε, οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη και το όνειρο και το παραμύθι και την ομορφιά… Αυτός είναι ο δαίμονάς τους, λοιπόν, και να γιατί τον θέλουν…

Φύλλα

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Τραγούδι
Το μαύρο πουλί
Τερματοφύλακας
Το τελευταίο παιχνίδι
Panini
Ο χαρταετός
Χρυσό μου αγόρι
Λυπάμαι
Το θυσιαστήριο της Λευτεριάς
Εποχή
Ένα τέταρτο του αιώνα
Πλατεία Μαβίλη
Τα διαμάντια είναι παντοτινά
Λουκάς (Φούκας) Μ.
Η αυλή
Σάββατο, 6 Δεκεμβρίου 2008
Τα δύο κυπαρίσσια
Επειδή σ’ αγαπώ
Πρωινό τραγούδι
Είναι;
Καλοκαιρινή νύχτα
Οι κάρτες
Το καραβάκι
28 Φεβρουαρίου 1943… Ηχήστε οι σάλπιγγες!
Κοιμήσου Περσεφόνη κι εσύ Ρώμο Φιλύρα στην αγκαλιά της γης
Γκανιάν
Η γη είναι στρογγυλή
Φύλλα…
Και δύο “δοκιμές”…
Τι τον θέλουν αυτόν τον “δαίμονα”;
Το αυτονόητο στη λογοτεχνία