Περιγραφή
Ευγενία Γκραντέ
Ο ΜΠΑΛΖΑΚ σηκώνει την αυλαία της «Ανθρώπινης Κωμωδίας» συλλαμβάνοντας την εμβληματική μορφή του πιο περιβόητου φιλάργυρου της κλασικής λογοτεχνίας, του Φελίξ Γκραντέ. Ο συγγραφέας μας εισάγει στον κόσμο των πραγματευτάδων, των εμπόρων, των δικηγόρων, των τοκογλύφων και λοιπών σπεκουλαδόρων την εποχή κατά την οποία πρωτοδιαμορφώνεται η αστική τάξη. Περιγράφει με οξυδέρκεια και θεατρικότητα τον τρόπο με τον οποίο ο «παντοδύναμος παράς» διαποτίζει σιγά-σιγά το πλέγμα των ανθρωπίνων σχέσεων και δραστηριοτήτων στη Γαλλία της Παλινόρθωσης.
Στην πλήρη υποδούλωση του Γκραντέ στον κόσμο του χρήματος αντιτάσσεται με τη στάση της η θυγατέρα του Ευγενία. Χάρη στην αθωότητα της νιότης, την ψυχική ευγένεια και την καλοσύνη που τη διακρίνουν αλλά και στην άγνοια που συνεπάγεται η περίκλειστη, εντός της οικογενειακής εστίας, ζωή της, βρίσκει τη δύναμη να αποστασιοποιηθεί από ένα περιβάλλον που έχει πλήρως διαβρωθεί από την τυφλή επιθυμία του πλουτισμού και της κοινωνικής ανόδου.
Η παρούσα έκδοση συνοδεύεται από πλούσιο ιστορικό και λογοτεχνικό σχολιασμό, ο οποίος καταδεικνύει, εκτός των άλλων, τους κρυφούς αρμούς της γραφής του Μπαλζάκ. Περιλαμβάνει επίσης Εισαγωγή και Παραρτήματα τα οποία, με ποικίλο υλικό, εστιάζουν στα δύο βασικά θέματα του κειμένου: το πάθος της φιλαργυρίας και την παντοδυναμία του χρήματος.
Ευγενία Γκραντέ
Ένας από τους θεμελιωτές του ρεαλιστικού μυθιστορήματος, γεννήθηκε το 1799 στην πόλη Τουρ της Γαλλίας. Σπουδάζει νομικά, ύστερα από παρότρυνση της οικογένειάς του, και φιλοσοφία. Το 1819, αρνείται να ακολουθήσει το επάγγελμα του συμβολαιογράφου, για να αφιερωθεί στη συγγραφή φιλοσοφικών δοκιμίων, μυθιστορημάτων και τραγωδιών. Σε όλα του πληθωρικός, τον χαρακτήριζε η ακατάβλητη εργατικότητα, το ακατάβλητο σθένος, όλα καθ’ υπερβολή: το ίδιο ισχύει για την ερωτική ζωή του, τις καταχρήσεις, τις σπατάλες και τη μεγαλομανία του. Ζει πνιγμένος στα χρέη και δουλεύει όλο και περισσότερο και καταπιάνεται με όλο και περισσότερα για ν’ απαλλαγεί απ’ αυτά. Το 1822 γίνεται εραστής της κατά 20 χρόνια μεγαλύτερής του κυρία Ντε Μπερνύ. Εκείνη πρωτοδιαβάζει και καθαρογράφει τα έργα του. Θα πληρώσει κάθε εμπορικό του ναυάγιο: τυπογραφείο, βιβλιοπωλείο, έκδοση εφημερίδας, φυτείες ανανά, μετοχές σε σιδηροδρόμους. Συνάπτει παράλληλες ερωτικές σχέσεις, και το 1832 λαμβάνει το πρώτο γράμμα της “ξένης”, της Εβελίνα Χάνσκα, κι αρχίζει φλογερή αλληλογραφία. Θα παντρευτούν το 1850, λίγους μήνες πριν από το θάνατό του. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια προσπάθειας, γράφοντας μυθιστορήματα της σειράς, για τις δημοφιλείς τότε επιφυλλίδες, χωρίς να υπογράφει καν, ωσότου αγγίξει την επιτυχία. Το 1833 συλλαμβάνει την ιδέα για το γιγαντιαίο εγχείρημά του την “Ανθρώπινη κωμωδία”, όπου, ο Μπαλζάκ μιλάει για την “τεράστια έκταση ενός σχεδίου που αγκαλιάζει ταυτόχρονα την ιστορία και την κριτική της κοινωνίας, την ανάλυση των δεινών της και τη διερεύνηση των αρχών της”, και συμπεριλαμβάνει μεγάλο μέρος του έργου, μεταξύ άλλων: “Η εξαδέλφη Μπέτυ”, “Μπαρμπα-Γκοριό”, “Ευγενία Γκραντέ”, “Ο συνταγματάρχης Σαμπέρ”, “Ο εξάδελφος Πονς”. Πεθαίνει το 1850 στο Παρίσι σε ηλικία μόλις 51 ετών.
