Η Γωγώ Λιανού και οι Ιστορίες από τον ακάλυπτο κάθε Πέμπτη -μας αφήνουν με ένα κενό- στο ηλεκτρονικό περιοδικό του red n’ noir
Λέει: «προσοχή στο κενό, ανάμεσα στο συρμό και την αποβάθρα».
Με το κενό ανάμεσά μας τι γίνεται;
Με το τίποτα που πλάγιασε πάνω στο στήθος μας;
Κι εσύ, που πια έγινες ανάμνηση.
Με το κενό που νιώθω όταν νυχτώνει;
Με το κενό που νιώθω όταν ξημερώνει;
-Μπορεί να πεθάνεις αν δε προσέξεις το κενό στην αποβάθρα.
-Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι εγώ ζω;
Και έτσι έφυγα.
Γιατί έτσι έχω μάθει να κάνω.
Και δε σε είδα ξανά, ούτε σε σκέφτηκα.
Μόνο όταν κάποιος μιλάει για το κενό.
Τότε αναπηδούν μέσα μου τα λόγια σου.
-Μπορεί να πεθάνεις…
Ναι, μπορεί, αλλά δεν ζω κι όλας.