Η Γωγώ Λιανού και οι Ιστορίες από τον ακάλυπτο κάθε Πέμπτη (και όχι Παρασκευή) στο ηλεκτρονικό περιοδικό του red n’ noir
Οι μέρες, κυλούν διστακτικά.
Τρομαγμένες μπροστά σ’ αυτό που γίνομαι τις νύχτες.
Κορμί που διψά για οργασμό.
Καρδιά που διψά για έρωτα.
Κι εγώ στη μέση.
Σε ξέχασα.
Κι έτσι θρήνησα και το κομμάτι μου που χάθηκε μαζί σου.
Τις νύχτες, γίνομαι Παρασκευή.
Κι η Παρασκευή,
όλα τα ζητάει,
για όλα διψάει,
για όλα πονάει.
Και δεν μένει τίποτα για ‘μένα.
Και κυλούν οι μέρες, αλλά διστακτικά.
Λες και πέθανε ο χρόνος και σπρώχνουμε εμείς πια τους δείκτες.
Οι μέρες κυλούν διστακτικά.
Τρομαγμένες μπροστά σ’ αυτό που γίνομαι τις νύχτες.
Γίνε κι εσύ, το τέρας που φοβάσαι.
Ή έλα και σώσε με επιτέλους απ’ τις Παρασκευές.
