Όλο το σκηνικό θα ήταν για γέλια αν δεν επρόκειτο για ακόμα μία δουλειά. Το ταξί έτρεχε μέσα στην έρημο του Μαρόκου αφήνοντας πίσω ένα σύννεφο σκόνης. Ήταν ένα παλιό σαραβαλιασμένο σκαρί με σεμέν κρεμασμένα στα παράθυρα, ένα κομποσκοίνι στερεωμένο στον καθρέφτη και το πίσω κάθισμα -ο Αλλάχ να το κάνει κάθισμα- ήταν σκληρό, μάλλον κάποιο κιβώτιο σκεπασμένο με κουρελούδες. Ο Ρώσος αναπηδούσε που και που όταν έπεφταν σε καμιά λακκούβα, κρατώντας γερά ένα Καλάς στα πόδια του. Ο οδηγός είχε στο φουλ να παίζουν αμανέδες. Ούτος ή άλλως δεν μιλούσε γρι Αγγλικά. Όταν έφθασαν επιτέλους σε έναν οικισμό από τεράστιες τέντες, ο οδηγός του είπε:
«Ici c’est»3
Ο Βιλέν κατέβηκε από την πόρτα του δευτέρου επιβάτη ελπίζοντας να τρίζει λιγότερο από την δική του και δεν λάθεψε. Το τελευταίο που ήθελε ήταν να τον πάρουν στο κυνήγι ένα σμάρι οπλισμένοι βεδουίνοι. Είχε απόλυτη ησυχία και το κρύο ήταν τσουχτερό στην έρημο. Μία μεγάλη φωτιά έκαιγε ακόμα και 2-3 βεδουίνοι κοιμόταν γύρω από αυτήν. Χάιδεψε το παγωμένο ατσάλι του Καλάσνικοφ, βεβαιώθηκε ότι το CZ ήταν ακόμα στο πίσω μέρος του παντελονιού και προχώρησε.
Πλησίασε στην κεντρική τέντα. Έσπρωξε το πανί και μπήκε μέσα αθόρυβα. Ακούμπησε το Καλάσνικοφ μπροστά του και έβαλε σιγαστήρα στο CZ. Δύο πυρσοί φώτιζαν την σκηνή.
Ο φύλαρχος ροχάλιζε σαν τραίνο στην ανηφόρα. Όταν τον πλησίασε άνοιξε τα μάτια του. Ρώτησε κάτι στα Μαροκάνικα και έκανε μία τρομαγμένη γκριμάτσα. Ο Βιλέν πυροβόλησε με σταθερό χέρι τρεις φορές. Στομάχι, καρδιά κεφάλι. Μία από τις χανούμισσες του χαρεμιού με διάπλατα ανοιγμένα τα μάτια από τρόμο ήταν έτοιμη να ουρλιάξει. Ο Ρώσος της έκλεισε το στόμα, κόλλησε το CZ και της είπε απαλά:
«En silence»4
Μάζεψε το Καλάσνικοφ, καθώς έβγαινε και έριξε μία τελευταία ματιά στην κοπέλα να βεβαιωθεί ότι δεν θα κάνει καμιά μαλακία. Στον γυρισμό σταμάτησαν σε ένα πέτρινο καλύβι δίπλα σε μία λίμνη. Ξεφορτώθηκε το CZ στον πάτο της λίμνης και ήπιε ένα ποτήρι τσάι που του πρόσφερε ο γέρος στο καλύβι. Είχε αρχίσει να χαράζει και το κρύο ήταν ακόμα τσουχτερό. Κούμπωσε το πέτσινο μπουφάν και κατευθύνθηκε στο ταξί.
Ξύπνησε το μεσημέρι τρομαγμένος από το ίδιο όνειρο. Πάντα το ίδιο μοτίβο με μερικές παραλλαγές. Άλλοτε ήταν ένα γκλομπ, άλλοτε μπουνιές και άλλοτε το κεφάλι του να σκάει στον τοίχο. Έβγαλε το χαρτί από το συρτάρι και τύλιξε ένα 50ευρω.Τράβηξε το μισό περιεχόμενο και ένοιωσε την σκόνη να του καίει το ρουθούνι. Ούτως ή άλλως σε λίγο θα έπρεπε να επισκεφθεί τον Κουτσό για ανεφοδιασμό. Έμεινε αρκετή ώρα ακίνητος από την ντάγκλα, σχεδόν σε λήθαργο με το φίλτρο από ένα τσιγάρο στα χείλη. Το κινητό χτύπησε αρκετές φορές μέχρι να καταφέρει να το σηκώσει.
«Γιατί δεν απαντάς ρε γαμημένε;0», άκουσε την φωνή του άλλου.
«Εεε, κοιμόμουν.»
«Τι κοιμόσουν ρε γαμημένε; Πάλι πρέζα τράβηξες;»
«Κοιμόμουν ρε σου είπα», απάντησε ο Ρώσος κοφτά.
«Να με γαμήσεις θέλεις ρε μαλακισμένε πρεζάκια;»
«Είπα κοιμόμουν, τέλος με αυτά τα σκατά.»
«Τι τέλος ρε γαμημένε; Γιατί δεν σκότωσες την πουτάνα στο τσαντίρι, το ‘χεις χάσει ρε γαμημένε; Τώρα ξέρουν ποιος είσαι. Θα βρουν και εμένα.»
Ήθελε να του πει δεν καθαρίζω άσχετους, αλλά αντ’ αυτού απάντησε:
«Δεν θα μιλήσει μείνε ήσυχος.»
Με την τρομάρα που πήρε ήταν σίγουρος ότι δεν θα μίλαγε.
«Καλά, καλά! Έλα από εδώ το βράδυ να τα πούμε, καλή δουλειά κατά τα άλλα μικρέ.»
Τo βράδυ ο μαύρος γορίλας δεν ήταν στην πόρτα. Τώρα ήταν ένας ψηλός με πλατάρες Ουκρανός η Ρώσος, με πολλά κακοφτιαγμένα τατουάζ στα χέρια σαν αυτά που φτιάχνουν στην φυλακή. Ο ίδιος είχε φροντίσει και είχε κάνει cover στα τατουάζ. Είχε αφήσει μόνο δύο κάτω από τους δύο ώμους, ένα οκτάκτινο αστέρι στο καθένα και ένα μαύρο δελφίνι στο δεξί μπράτσο. Για να θυμάται που ήταν. Για να μην ξαναγυρίσει.
-здравствуйте товарищ5 του πέταξε αλλά ο άλλος δεν τσίμπησε.
Δεν πετάρισε καν τα βλέφαρα του. Τον κοίταξε με σκληρό ύφος χωρίς
να του ανοίξει την πόρτα. Ο γορίλας καθόταν δίπλα στο αφεντικό και πιο δίπλα η όμορφη Μαροκινή με το πελιδνό πρόσωπο.
«Καλώς τον», είπε κάνοντας νόημα στον μπάρμαν. «Το συνηθισμένο;»
Ο Βιλέν κούνησε καταφατικά το κεφάλι. Δεν του άρεσε όλη η φάση. Η ξαφνική ψευτοευγένεια μετά τα πρωινά χεστήρια αλλά και η παρουσία του
μπράβου ήταν κακό σημάδι. Ένοιωσε να τσιτώνει και ευχαριστήθηκε που είχε πάρει μαζί του τον φίλο του Σμίθ Γουέσον. Η βραδιά κύλησε ήρεμα με αστεία και πειράγματα αν ήταν καλή η μικρή. Ο Έλληνας καυχήθηκε ότι ήταν ο πρώτος που την πήρε και ότι ήταν, το νεώτερο απόκτημα στην συλλογή του.
-Πάρ’ την ρε γαμημένε χύστηνα πατόκορφα, πάρτη απ’ όλες τις τρύπες την ξεκωλιάρα ρε μαλάκα. Πάρ’ την και ξέσκισε την ρε μαλάκα. Είσαι ο καλύτερος που είχα ποτέ ρε γαμημένε, του είπε αγκαλιάζοντας και κλαίγοντας σε ένα παραλήρημα από το μεθύσι.
Αυτή την φορά πήγανε στο ξενοδοχείο του. Πηδιόταν όλο το βράδυ σαν να μην υπάρχει αύριο. Πρώτη φορά δεν ένοιωσε την ανάγκη να ρουφήξει σκόνη για να χαλαρώσει και να κοιμηθεί. Το πρωί ήταν ακόμα δίπλα του γυμνή. Του χαμογέλασε μισοκοιμισμένη. Το κάνανε άλλη μία φορά. Πρίν φύγει τις έδωσε ένα χαρτονόμισμα των 100 ευρώ. Δίστασε στην αρχή να το πάρει. Χαμογέλασε φοβισμένα αλλά τελικά το πήρε. Στο κάτω-κάτω εργάτρια ήτανε σκέφτηκε. Εργάτρια στην βιομηχανία του σεξ.
(Τέλος επεισοδίου. Όλα τα επεισόδια εδώ)
(3) Εδώ είναι στα Γαλλικά. Το Μαρόκο υπήρξε γαλλική αποικία μέχρι το 1956 οπότε ανεξαρτητοποιήθηκε και πέρασε από τότε πολλές δυσκολίες. Όταν μπήκε στο Δ.Ν.Τ. (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) υπέστη μεγάλη κοινωνική και οικονομική κρίση.
(4) Ήσυχα
(5) Γεια σου σύντροφε στα Ρώσικα
Το red n’ noir προτείνει βιβλία:
