Ορφέας Πρωτοψάλτης: Η κλεμμένη Ζάμια της Δροσοπούλου 52!

Διαγωνισμός crime fiction μικροδιηγήματος

Ορφέας Πρωτοψάλτης

Ο Ορφέας Πρωτοψάλτης γράφει την εκδοχή του για την ιστορία πίσω από την κλεμμένη Ζάμια της Δροσοπούλου 52.

Σκατά, γαμώτο, σκατά τα ‘χω κάνει πάλι. Αλλά τι να έκανα; Όλη μέρα στη γύρα είμαι. Να σπουδάσω, να πάρω υποτροφία, να ψάξω για δουλειά. Να αποκρούσω τα βλέμματα των γέρων: «Κοντεύεις 30. 10 χρόνια φοιτητής, χωρίς δουλειά, τι κάνεις στη ζωή σου;»

Ok boomer. Λίγες ώρες να χαλαρώσω. Να πιω ένα ποτό.

Κοντεύει 12. Ίσα πρόλαβα να μεθύσω. Σε μισή ώρα αρχίζει η απαγόρευση κυκλοφορίας. Κρύο. Βροχή. Τα μαγαζιά κλειστά. Αύριο έχει γενέθλια. Δεν της έχω πάρει δώρο. Το ξέχασα γαμώτο. Πάω προς Δροσοπούλου. Παραπατάω. Λογικά δουλεύει ο ψηλός. Μπορεί να έχει καμιά ιδέα. Ίσως κάποιο βιβλίο.

Δροσοπούλου σκοτεινή και άδεια. Μόνο ντελιβεράδες κυκλοφορούν. Φτάνω στο μαγαζί. Κλειστό γαμώ το Χριστό του! Το μαλάκα τον ψηλό, πόσο νωρίς κλείνει; Τι θα κάνω τώρα; Δεν παίζει να βρω πουθενά ανοιχτό μαγαζί. Πρέπει να αυτοσχεδιάσω.

Κλειστά τα στόρια. Λίγο φως από το συναγερμό πέφτει στις γλάστρες. Μα φυσικά! Ένα φυτό! Της αρέσουν. Κάτι από το δρόμο. Μικρό σαν κι εμάς. Με υπέρμετρη αντοχή. Σαν κι εμάς. Τέλεια. Μπορώ να το πουλήσω ωραία. Αλλά ποιο φυτό; Λες; Όχι ρε μαλάκα, τα παιδιά είναι φίλοι… Δε γαμιέται.

Ορφέας Πρωτοψάλτης

Παρακολουθήστε όλες τις ιστορίες του διαγωνισμού εδώ.

Τσεκάρετε το covid19 sudden fiction contest στο ηλεκτρονικό μας βιβλιοπωλείο:

Καμία δημοσίευση για προβολή